خشم مانند شادی، غم، ترس، لذت و … یک هیجان است، احساس طبیعی که همه انسان‌ها آن را تجربه می‌کنند.
حق مسلم هر انسان است که شاد باشد، عصبانی شود، بترسد و یا دچار غم شود. در برخی از شرایط خشمگین شدن ضروری است. گرچه همه افراد خشمگین می‌شوند، اما برخی بیشتر از بقیه خشمگین می‌شوند که این هم علت‌های خاصی دارد.

زیاد خشمگین شدن برای سلامتی بدن و روان مضر است. از طرفی برخی افراد خشمگین ممکن است خشم خود را فرو دهند که این کار به سلامتی آنان صدمه می‌زند و یا خشم خود را روی دیگران خالی می‌کنند که این کار پرخاشگری نامیده می‌شود و به رابطه فرد با دیگران آسیب می‌زند.

عوامل زیادی وجود دارند که می‌توانند ما را خشمگین کنند. با توجه به این که انسان‌ها با یکدیگر تفاوت دارند، عواملی که باعث خشم و عصبانیت آنها می‌شوند، با هم فرق می‌کنند.

اما همه آن عوامل را می‌توان در دو دسته جای داد؛ دسته اول (عوامل بیرونی) و دسته دوم (عوامل درونی)؛ که هر یک پیامد‌هایی را برای فرد و دیگران به همراه دارد که می‌توان چنین برشمرد: خشم به شما صدمه می‌زند، خشم، خشم می‌آورد، خشم، عینک‌های تیره و تاری به چشم شما می‌زند، خشم مانع از فهم مشکل می‌شود، خشم موجب زورگویی می‌شود نه حل مشکل، خشم موجب خشونت می‌شود و این که خشم به روابط خانوادگی صدمه می‌زند.

و اما راه‌های مقابله با خشم کدام است و چگونه می‌شود با این احساس که همچون شمشیر دو لبه کار می‌کند، کنار آمد: در جهت کاهش استرس گام برداریم، پیش از هر عمل فکر کنیم، تفکرات منفی خود را تعدیل دهیم، مهارت‌های کنترل خشم و تنظیم هیجان را تمرین کنیم و در آخر این که آگاهانه به مقابله با خشم برویم و در این صورت است که می‌توانیم آن را کنترل کنیم.

معاونت فرهنگی و اجتماعی پلیس پایتخت