وبگاه سای‌تِک‌دِیلی در گزارشی آورده است: همه پیر می‌شوند؛ اما برخی بسیار طولانی‌تر از سایرین زندگی می‌کنند. یافته‌های پژوهشی که به‌تازگی انجام شده، نشان می‌دهد یک عامل غیرمنتظره ممکن است در طول عمر نقش داشته باشد و آن هوش است.

هوش یک ویژگی پیچیده است که از اجزای متعددی مانند حافظه، استدلال و توانایی کلامی تشکیل شده است.

گروه پژوهشی به سرپرستی پائولو گیسلتا (Paolo Ghisletta) از دانشگاه ژنو در سوئیس، پی بردند یکی از جنبه‌های خاص هوش یعنی روانی کلام یا توانایی دسترسی به واژگان و استفاده از آن‌ها با طول عمر مرتبط است.

پژوهشگران وضعیت ۵۱۶ شرکت‌کننده ۷۰ تا ۱۰۵ ساله را تا زمان مرگ آن‌ها (گاهی مدتی بیش از ۱۸ سال) زیر نظر گرفتند. آن‌ها اطلاعاتی دقیق درباره طیف گسترده‌ای از عوامل از جمله سلامت دندان، سطح استرس، وضعیت مالی و توانایی‌های شناختی این افراد جمع‌آوری کردند. پژوهشگران از ۹ آزمون شناختی مختلف استفاده کردند تا بفهمند کدام جنبه‌ از جنبه‌های مختلف هوش بیشتر از سایرین با طول عمر مرتبط است.

این آزمون‌ها چهار توانایی شناختی را اندازه‌گیری کردند: روانی کلام، سرعت ادراک، دانش کلامی و حافظه اپیزودیک. هر یک از این توانایی‌ها با چندین آزمون اندازه‌گیری شدند؛ به عنوان مثال برای یکی از آزمایش‌ها، از شرکت‌کنندگان خواستند در عرض ۹۰ ثانیه هر تعداد اسم حیوانات را که می‌توانند بگویند. این آزمایش برای اندازه گیری روانی کلام آن‌ها انجام شد.

در نهایت، آن‌ها کشف کردند که روانی کلام به تنهایی به طور چشمگیری با طول عمر مرتبط است.