مطالعات نشان می‌دهد تا ۱۵ درصد از نوجوانان درجاتی از نوعی اختلال روانشناختی را  در قالب بدریخت انگاری بدن و چهره تجربه می‌کنند. چنین حالتی در واقع با نوعی اضطراب دائمی درباره جوش‌ها، شکل بینی یا تناسب اندام همراه است که این وسواس می‌تواند به افسردگی، انزوا و حتّی خودآزاری بیانجامد و برخلاف تصور والدین با افزایش سن‌، بطور خودبه‌خود از بین نمی‌رود .

دکتر علی نیک جو، روان‌پزشک و روانکاو درباره این نوع اختلال که معمولا نوجوان‌ها را درگیر می‌کند،می‌گوید: همه ما تحت تاثیر خانواده‌، فضای مجازی، گروه‌های همسال،قضاوت‌ها و مقایسه های اطرافیان نسبت به فیزیک و بدن‌مان حساس می‌شویم.

مهم این است بدانیم تاجایی حساسیت نسبت به بدن و ظاهرمان امری طبیعی است، ولی اگر این ماجرا تبدیل به یک نشخوار ذهنی شود که مدام ذهن ما را درگیر کند و احساس منفی نسبت به صورت و بدن‌مان داشته باشیم باید با متخصصی مشورت شود.
 
وی تاکید می‌کند: در واقع باید ببینیم این میزان از انرژی گذاشتن در مورد خصوصیات فیزیکی تا چه حد مربوط به واقعیت و تا چه اندازه ساخته و پرداخته ذهنیتی غیرواقعی و وسواس‌گونه است.

این مساله‌ای که باید با همکار روانپزشکی و تراپیست در مورد آن مشورت شود. جراکه می‌تواند روی عزت نفس‌ و اعتماد به نفس ما اثر منفی زیادی داشته باشد که عملا باعث استهلاک روانی ما می‌شود.