به گزارش میگنا پیوند زناشویی به معنای ایجاد و حفظ ارتباط عاطفی، روانی و فیزیکی میان همسران است که با گذر زمان و مواجهه با چالش‌ها نیازمند مراقبت و تقویت مداوم می‌باشد.

تاب آوری زوجین به توانایی آنها در مقابله با مشکلات، مدیریت تعارضات و حفظ انسجام رابطه در شرایط سخت اشاره دارد. برای تقویت این دو عنصر، نخست باید ارتباط موثر و صادقانه را در اولویت قرار داد. برقراری گفتگوی باز و بدون قضاوت، بیان نیازها و احساسات به صورت شفاف و گوش دادن فعال به همسر، پایه‌های ارتباطی را مستحکم می‌کند و زمینه را برای حل تعارضات فراهم می‌آورد.

یکی دیگر از راهکارهای تقویت پیوند زناشویی و تاب آوری، گذراندن وقت با کیفیت با یکدیگر است. در دنیای پرمشغله امروز، اختصاص زمان ویژه برای همسر، حتی اگر کوتاه باشد، می‌تواند تاثیر عمیقی بر افزایش صمیمیت و رضایت زناشویی داشته باشد.

کیفیت وقت گذرانی مهم‌تر از کمیت آن است؛ به این معنا که در این زمان‌ها باید توجه کامل به همسر داده شود، از جمله برقراری تماس چشمی، گفتگوهای عمیق و فعالیت‌های مشترک مانند قرارهای شبانه یا انجام تمرین‌های یوگا زوجی که باعث تقویت اعتماد و هماهنگی میان زوجین می‌شود. این فعالیت‌ها به ایجاد فضای امن و حمایتگر در رابطه کمک کرده و تاب آوری زوجین را افزایش می‌دهند.

تاب آوری زوجین همچنین به معنای توانایی همسران در تنظیم هیجانات و مدیریت استرس‌های زندگی مشترک است. زوج‌های تاب آور قادرند در مواجهه با بحران‌ها و مشکلات، هیجانات خود را کنترل کنند، به جای سرزنش یکدیگر، به دنبال راه‌حل‌های مشترک باشند و از تجربیات خود برای رشد رابطه بهره ببرند.

ایجاد اعتماد متقابل و حمایت عاطفی از دیگر عوامل کلیدی در افزایش تاب آوری است که به زوجین امکان می‌دهد با احساس امنیت و آرامش بیشتری در کنار هم باقی بمانند. آموزش مهارت‌های حل تعارض، تقویت همدلی و پرهیز از تعارضات بی‌فایده نیز از راهکارهای موثر در این زمینه است

تاب آوری و تقویت پیوند زناشویی نیازمند تعهد و تلاش مستمر هر دو طرف است. شرکت در دوره‌های آموزشی مرتبط، تمرین مهارت‌های ارتباطی و شناخت زبان عشق یکدیگر می‌تواند به بهبود کیفیت رابطه کمک کند.

 دکترمنیربیگلربیگی روانشناس و مشاور خانواده در پایان آورده است  پذیرش اینکه ازدواج مسیری برای رشد شخصی و مشترک است و نه صرفاً منبع شادی، به زوجین کمک می‌کند تا با دیدی واقع‌بینانه‌تر و مثبت‌تر به زندگی مشترک نگاه کنند و در برابر ناملایمات مقاوم‌تر شوند. به این ترتیب، پیوند زناشویی و تاب آوری به عنوان دو عنصر مکمل، پایه‌های یک زندگی زناشویی موفق و پایدار را شکل می‌دهند.