به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، محققان گزارش دادند که حدود نیمی از بیماران (۴۹٪) پس از شرکت در روان‌درمانی گفتاری، به طور کامل از اختلال خلقی پس از سکته مغزی بهبود یافتند.
نتایج نشان می‌دهد که در مجموع، ۷۱٪ از بازماندگان سکته مغزی از طریق گفتاردرمانی بهبود قابل توجهی در علائم افسردگی یا اضطراب خود تجربه کرده‌اند.
«جی وون سو»، نویسنده اصلی مقاله و پژوهشگر سلامت روان در دانشگاه کالج لندن در بریتانیا، در یک بیانیه خبری گفت: «ما همچنین دریافتیم که هر چه بازماندگان سکته مغزی زودتر گفتاردرمانی را شروع کنند، نتایج بهتری حاصل می‌شود.»
وی افزود: «ضروری است که پزشکان عمومی و سایر پزشکانی که با بازماندگان سکته مغزی کار می‌کنند، علائم افسردگی و اضطراب را غربالگری کرده و بیماران را در اسرع وقت برای درمان روانشناختی ارجاع دهند.»
محققان گفتند که تخمین زده می‌شود که از هر ۳ بازمانده سکته مغزی، ۱ نفر دچار افسردگی و از هر ۴ نفر، ۱ نفر دچار اضطراب می‌شود. بازماندگان در سال اول پس از سکته مغزی، دو برابر بیشتر در معرض خطر افسردگی و چهار برابر بیشتر در معرض خطر اضطراب قرار دارند.
برای مطالعه جدید، محققان داده‌های مربوط به تمام ۱.۹ میلیون بیماری که بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۹ در خدمات گفتاردرمانی برای اضطراب و افسردگی در انگلستان شرکت کرده بودند، از جمله نزدیک به ۷۶۰۰ نفر از بازماندگان سکته مغزی را ردیابی کردند.
برنامه رایگان خدمات بهداشت ملی، درمان و مشاوره شناختی-رفتاری را برای ساکنان بریتانیا که دارای اختلالات خلقی هستند، به صورت حضوری یا آنلاین در گروه‌ها یا به صورت فردی ارائه می‌دهد.
علائم افسردگی و اضطراب شرکت‌کنندگان با استفاده از پرسشنامه‌های روانپزشکی معتبر پیگیری شد.
به طور متوسط، بیماران سکته مغزی که تحت گفتاردرمانی قرار گرفتند، کاهش زیادی در علائم اضطراب و همچنین کاهش متوسطی در افسردگی و علائم اختلال عملکردی- ناتوانی در کار، مدیریت خانه، حفظ ارتباطات اجتماعی یا شرکت در فعالیت‌های اوقات فراغت- را تجربه کردند.
نتایج همچنین نشان داد بیمارانی که گفتاردرمانی را یک سال یا بیشتر پس از سکته مغزی خود شروع کردند، نسبت به بیمارانی که ظرف شش ماه پس از سکته مغزی شروع کردند، احتمال بهبودی کمتری داشتند.
«جاشوا استات»، محقق ارشد و استاد روانشناسی پیری و بالینی در دانشگاه کالج لندن، در یک بیانیه خبری گفت: «نتایج بدتر برای بازماندگان سکته مغزی در مقایسه با کسانی که سکته مغزی نکرده‌اند، نشان دهنده اهمیت آموزش بیشتر پزشکان سلامت روان در مورد درمان افراد مبتلا به بیماری‌های طولانی مدت، از جمله افراد دارای اختلالات شناختی، از دست دادن حواس و مشکلات پیچیده سلامت جسمی است.»