مهدی خوئینی تولیدکننده حوزه مد و لباس در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، با اشاره به اصلی‌ترین چالش‌های این صنعت گفت: یکی از مهم‌ترین چالش‌هایی که در صنعت مد و لباس با آن مواجه هستیم، مسئله کیفیت مواد اولیه است. متأسفانه، صنعت نساجی ما از نظر تجهیزات، به‌ویژه در حوزه تولید پارچه، هنوز با بهترین استانداردهای جهانی فاصله دارد. تجهیزات ما از نظر تکنولوژی به‌روز نیستند و همین موضوع تأثیر مستقیمی بر کیفیت محصولات نهایی می‌گذارد.
وی یادآور شد: علاوه بر این کمبود مواد اولیه با کیفیت بالا نیز یک مشکل جدی است. گاهی اوقات موادی که در بازار موجود هستند، استانداردهای لازم را برای تولید محصولات باکیفیت نمی‌توانند تأمین کنند.
این تولیدکننده گفت: چالش دیگر، عدم آگاهی کافی مصرف‌کننده از نیازهای خود و الزامات مرتبط با آن است. در بسیاری مواقع می‌بینیم که خریداران شناخت کافی از ضرورت‌ها و استانداردهای مطلوب ندارند و همین امر بر تصمیمات خرید آنها تأثیر می‌گذارد. از طرفی، تأمین‌کنندگان نیز به‌دلیل محدودیت بودجه یا تمایل به کاهش هزینه‌ها، ممکن است به دنبال راه‌حل‌های جایگزین با کیفیت پایین‌تر بروند. این روند باعث می‌شود که هم در تهیه مواد اولیه و هم در خرید پوشاک نهایی، تناسب بین نیاز و کیفیت مورد انتظار به درستی برقرار نشود.
سطح دستمزدها پایین است
وی افزود: کمبود نیروی انسانی ماهر به عنوان یکی از مشکلات اصلی در صنعت نساجی، به‌ویژه در بخش تولید پوشاک، مطرح است. یکی از دلایل این چالش، ضعف در تیم‌سازی و آموزش نیروی انسانی برای تولید است که در برخی مواقع به‌درستی اجرا نشده یا به تأخیر افتاده است.
خوئینی گفت: مشکل دوم نیز پایین بودن سطح دستمزدهاست که انگیزه کارکنان را برای ورود به این حوزه کاهش می‌دهد. این مسئله به‌ویژه برای نیروهای انسانی که در سطوح پایه سازمان‌های تولیدی مشغول به کار هستند، کاملاً محسوس است.
وی یادآور شد: از جمله عواملی که موجب تفاوت میان طراحی‌های انجام‌شده و محصولات نهایی تولیدشده در صنعت می‌شوند، می‌توان به چند مورد اشاره کرد. افراد متخصص معمولاً در کشورهای اروپایی یا کشورهایی که در این زمینه صاحب سبک‌اند، آموزش دیده و دوره‌های تخصصی گذرانده‌اند. بنابراین، انتظارات و دیدگاه‌های خاصی نسبت به کار دارند و شرایط ایده‌آلی در ذهن‌شان ترسیم شده است. ما باید این انتظارات را با امکانات داخلی تطبیق دهیم؛ هم از نظر ابزارها و تجهیزات موجود در ایران و هم با نیروی انسانی و سطح تخصصی که در کشور داریم. همچنین متریال‌های داخلی باید با این شرایط بالانس شوند.
این تولیدکننده گفت: موضوع دیگر مسئله اقتصادی بودن طرح است. ممکن است طرحی که به‌عنوان نمونه ارائه شده، از نظر تئوری قابل تولید باشد، اما زمانی که فاز اجرایی شروع و به تولید انبوه نزدیک می‌شویم، باید بررسی کنیم که تا چه اندازه آنچه در ذهن طراح ترسیم شده با واقعیت اجرایی و شرایط فعلی در ایران سازگار است و امکان تحقق دارد.
طرح‌ها باید براساس شرایط جغرافیایی انجام شود
وی خاطرنشان کرد: کاری که ما انجام می‌دهیم، یعنی صنعتی که در آن فعال هستیم، باید کاملاً بر اساس شرایط جغرافیایی تنظیم شود. مصرف کنندگان در مناطق مختلف کشور بنا به آداب و رسوم و شرایط جغرافیای آب و هوای محمل سکونت تصمیمات مختلفی را در انتخاب حوزه مد و پوشاک می گیرند. برای مثال، ممکن است رنگی در شمال کشور محبوبیت بالایی داشته باشد، اما در جنوب کشور تمایل بیشتری به سمت رنگی کاملاً مخالف آن باشد. به همین دلیل ضروری است تمامی طرح‌هایی که دریافت می‌کنیم را با توجه به این نکات و ویژگی‌ها بررسی و ارزیابی کنیم.
خوئینی گفت: علاوه بر این، عوامل دیگری هم تأثیرگذارند؛ مثل بودجه، زیرساخت‌ها، زمانی که برای اجرایی کردن کار در اختیار داریم و امکانات موجود. همه این موارد را در کنار طراحی دریافت‌شده از طراح قرار می‌دهیم و تلاش می‌کنیم به یک نتیجه متعادل و بهینه برسیم که با تمامی این عوامل هماهنگ باشد.