به گزارش سلامت نیوز به نقل از همشهری، گروهی از باستان‌شناسان و پژوهشگران بین‌المللی به تازگی اسکلت‌های ۱۳ نوجوان را که بین ۱۰۰۰۰ تا ۳۰۰۰۰ سال پیش در اروپا زندگی کرده‌اند، بررسی کرده‌اند. این پژوهش که در تاریخ ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۴ در مجله تکامل انسان منتشر شد، نشان می‌دهد انسان‌های دوران یخبندان نیز مانند انسان‌های امروزی در سنین مشابهی وارد دوران بلوغ می‌شدند.
این تحقیقات با استفاده از «نشانگرهای بلوغ» بر استخوان‌ها، مراحل مختلف بلوغ را بررسی کرده و نشان داده نوجوانان دوران پارینه‌سنگی از ۱۳ تا ۱۶ سالگی شاهد جهش رشد مشابه نوجوانان امروزی بودند.
استخوان‌ها؛ گواه حقیقت‌های پنهان
به گزارش سایت livescience یکی از نکات جالب توجه این تحقیق، استفاده از استخوان‌ها برای شناسایی مراحل مختلف بلوغ است. پژوهشگران با دقت استخوان‌های این نوجوانان را بررسی کرده‌اند تا زمان آغاز قاعدگی (menarche) و تکامل بلوغ آنها را شبیه‌سازی کنند. در حالی که در دنیای امروز، میانگین سن شروع قاعدگی در دختران آمریکایی حدود ۱۲ سال است، در نوجوانان باستانی این سن بالاتر و معمولاً بعد از ۱۶ سالگی بوده است.
تفاوت بلوغ انسان‌های باستانی با انسان‌های امروزی
نکته‌ای که در این تحقیق جلب توجه می‌کند این است که در حالی که بعضی از نوجوانان دوران یخبندان بلوغ خود را دیرتر از هم‌نسلان امروزی آغاز می‌کردند، این تفاوت‌ها احتمالاً به دلیل شرایط سخت و چالش‌های زندگی آنها بوده است. شرایط زندگی دشوار در دوران یخبندان موجب می‌شد که برخی از این نوجوانان بلوغ خود را با تأخیر آغاز کنند.
چالش‌های اجتماعی و فرهنگی بر فرآیند بلوغ
آیا نوجوانان در آن دوران به گونه ای متفاوت از سوی دیگران دیده می‌شدند؟ پژوهشگران معتقدند یافته ها و اطلاعات جدید می‌تواند به درک بهتر تأثیرات اجتماعی و فرهنگی بلوغ در جوامع باستانی کمک کند. به‌عنوان مثال یکی از اسکلت‌های به‌دست‌آمده از سایت رومی‌تو در ایتالیا نشان می‌دهد که فردی با کوتاه‌قدی و بلوغ دیرهنگام به‌عنوان یک فرد بزرگسال شناخته نمی‌شد و به نظر می رسد جامعه به گونه ای خاص با او برخورد می‌کرده است.
بلوغ در نئاندرتال‌ها و انسان‌های باستانی
بررسی و تحقیقات اخیر به ما کمک می‌کند درک بهتری از نحوه گذر انسان‌های اولیه از دوران بلوغ داشته باشیم. به گونه ای که شاید بتواند پاسخی برای سوالاتی نظیر ساختار اجتماعی، دینامیک جمعیتی و حتی انقراض نئاندرتال‌ها پیدا کند. در واقع ما می خواهیم بدانیم آیا نئاندرتال‌ها نیز مانند انسان‌های ما بلوغ را پشت سر می‌گذاشتند؟
پژوهشگران امیدوارند این نوع مطالعات بتواند یافته های بیشتری در مورد بلوغ و تکامل انسان‌های باستانی و تاثیرات آن بر زندگی اجتماعی و فرهنگی آنها ارائه دهد.
این مطالعات نه تنها به ما کمک می‌کند دوران بلوغ انسان‌های اولیه را بهتر درک کنیم، بلکه با بررسی تفاوت‌ها و شباهت‌های آنها با انسان‌های امروزی، ابعاد تازه‌ای از زندگی اجتماعی و فرهنگی آنها را آشکار می‌سازد.