سنگ‌اندازی سازمانهای دولتی در مسیر اجرای مصوبات کارگروه ویژه پرستاری رئیس جمهور | ایران مدلبز

در حالی که بیش از یکسال از دستور رئیس جمهور برای تشکیل کارگروه ویژه پرستاری در دولت و رسیدگی به خواسته‌های پرستاران می‌گذرد، خبرهای رسیده از مخالفت سازمانهای برنامه ریز و تصمیم‌گیر در دولت با مصوبات این کارگروه حکایت دارد، سنگ اندازی‌هایی که با توجه به شکل گیری و گسترش اعتراضات پرستاران، چشم انداز روشنی ندارد.

به گزارش روابط عمومی سازمان نظام پرستاری، بعد از اعتراضات گسترده پرستاران در تابستان ۱۴۰۳ با پیگیری های سازمان نظام پرستاری و وعده‌های دولت برای رسیدگی به آنها و فرصتی که پرستاران تا روز پرستار سال گذشته به دولت دادند، رئیس جمهور در مراسم روز پرستار ۱۴۰۳ قول داد که با تشکیل کارگروه ویژه ای در دولت به مطالبات و خواسته های پرستاران رسیدگی شود.

گذشته از اینکه به علت برخی سنگ اندازی ها از سوی افرادی در خود وزارت بهداشت این کارگروه دیر و با فاصله چند ماهه تشکیل شد اما با روشن شدن موتور این کارگروه از اوایل تابستان امسال و تشکیل جلسات متعدد با حضور نمایندگان وزارت بهداشت، معاونت پرستاری، سازمان امور استخدامی، سازمان برنامه و بودجه و سازمان نظام پرستاری سرانجام این کارگروه ۷ مصوبه را برای اجرا به رئیس جمهوری پیشنهاد داد.

این پیشنهادها شامل افزایش ۵۰ درصدی ارزش نسبی تعرفه خدمات پرستاری در دو سال متوالی، کاهش سقف مالیات پرستاران به ۱۰ درصد، استانداردسازی نسبت نیروی پرستار به تخت با استخدام سالانه ۱۵ هزار نفر، اختصاص ۶۳۰۰ میلیارد تومان برای ایجاد و تجهیز پانسیون‌های پرستاری، بورسیه دانشجویان پرستاری، تسهیل بازنشستگی پرستاران با ۲۵ سال خدمت و تشکیل صندوق تعاون و رفاه بود.

اجرای برخی از این مصوبات نیازمند تخصیص بودجه در لایحه بودجه سال ۱۴۰۵ و مصوبه مجلس است که البته باید پیشنهاد آن از سوی دولت به مجلس فرستاده شود. رئیس جمهوری بعد از دریافت مصوبات کارگروهی که خود دستور تشکیل آن را داده بود، برای بررسی و تصویب نهایی، آن را به سازمانهای برنامه و بودجه ریز در دولت ارجاع داد اما اخبار رسیده حاکی از مخالفت این سازمانهاست.

مخالفت سازمانهای تصمیم گیر درباره بودجه های سال آینده با خواسته های پرستاران آن هم در شرایطی که حال و روز پرستاران کشور خوب نیست و هر از گاهی صدای اعتراض و تجمعات آنان از گوشه ای در کشور به گوش می رسد، می تواند تصمیم خطرناکی باشد که پیش از این نهادهای امنیتی کشور نسبت به آن هشدار داده بودند.

اکنون در شرایطی که به علت کمبود شدید پرستار بسیاری از بخش های بیمارستانی تعطیل شده یا رو به تعطیلی هستند. سالانه هزاران پرستار ترک شغل می کنند و هزاران پرستار فارغ التحصیل اصلا امکان اشتغال پیدا نمی کنند و به دنبال مهاجرت یا تغییر شغل هستند، این نوع برنامه ریزی دولت سوال برانگیز است.

زنگ خطر گسترش اعتراضات پرستاری

مخالفت سازمانهای تصمیم گیر دولت با مصوبات کارگروه پرستاری دولت در حالی صورت گرفته است که حتی همین ارقام نه چندان قابل قبول فعلی کارانه پرستاران نیز با تاخیر ۹ ماهه و بیشتر پرداخت می شود، معوقاتی که در همین یک ماه گذشته موجب تشکیل تجمعات اعتراضی پرستاران در شهرهای مختلف مانند کرمانشاه، مشهد، اراک، سنندج، گلستان و اهواز شد. تجمعاتی که به مرور تعداد آن رو به افزایش است و زنگ خطر گسترش آن به صدا درآمده است.

اعتراضات پرستاران به کمبود درآمد، تعویق در پرداخت کارانه، اضافه کاری اجباری و تبعیض و بی عدالتی در نظام پرداخت وزارت بهداشت اکنون با اعتراض دیگری درباره بی توجهی به وضعیت آنان در تعطیلات غیر تقویمی نیز مواجه شده است.

اعتراض پرستاران به این مساله است که چرا وقتی به علت ناترازی انرژی، کمبود آب، برق، آلودگی هوا یا در روزهای پنجشنبه همه ادارات و دستگاهها تعطیل می شود و پرستاران مجبورند به علت نوع شغل خود در محل کار حاضر شوند چرا این ساعات و روزهای تعطیل از ساعات کار موظفی آنان کسر و اضافه کار آن پرداخت نمی شود، این حداقل کاری است که دولت و وزارت بهداشت می توانند برای جبران این فداکاری پرستاران انجام دهند.

در چنین شرایطی که مطالبات پرستاران با تاخیر ۹ ماهه پرداخت می شود، خدمات آنان در روزهای  تعطیل جبران نمی شود و سازمانهای برنامه ریز دولت در مسیر اجرای مصوبات کارگروه پرستاری رئیس جمهوری سنگ اندازی و با آن مخالفت می کنند و نماینده سازمان نظام پرستاری به عنوان بزرگترین نهاد صنفی و حرفه ای پرستاری به جلسه تعیین تعرفه های پرستاری سال ۱۴۰۵ در شورای عالی بیمه در وزارت بهداشت دعوت نمی شود، پرستاران حق دارند، اعتراض کنند.

«اعتراض پرستاران بحق است». این جمله تکراری مسئولان دولتی است که هر زمان شعله های نارضایتی پرستاران را می بینند تکرار می کنند اما معلوم نیست وعده‌های آنان به پرستاران برای احقاق حق آنان کی قرار است انجام شود؟