ترکیب سه مؤلفه کلیدی «فرهنگ، سیاست‌ها و تکنولوژی» برای کاهش تصادفات | ایران مدلبز

دکتر فرشید رضایی، مدیرکل دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت، در گفت و گو با خبرنگار وبدا با اشاره به آمار بالای فوتی های تصادفات و حوادث رانندگی و جاده ای در کشور، اظهار داشت: تصادفات رانندگی یکی از چالش‌های اساسی در عرصه سلامت عمومی است و سازمان‌ها و نهادهای مختلف، از جمله نهادهای مردمی، دولتی و غیر دولتی و خود مردم، نقش مهمی در کاهش این تصادفات دارند.

وی با اشاره به روند تصادفات در سال‌های اخیر و تأثیر آن در مرگ‌ومیر برخی گروه‌های سنی، افزود: نتایج نشان می‌دهد که در سیاست‌گذاری‌ها و پیاده‌سازی اقدامات برای کاهش تصادفات، چندان موفق نبوده‌ایم. به همین دلیل نیاز به بازنگری در روش‌های پیشین داریم.

تأکید بر فرهنگ سلامت در رانندگی ایمن

مدیرکل دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت به اهمیت فرهنگ سلامت در حوزه رانندگی ایمن اشاره کرد و گفت: کشورهایی که در دو دهه گذشته موفق به کاهش چشمگیر تصادفات شده‌اند، نه تنها بر فرهنگ رانندگی در میان مردم تمرکز کرده‌اند، بلکه به سیاست‌های حامی سلامت و استفاده از تکنولوژی‌های نوین نیز پرداخته‌اند.

ترکیب سه مؤلفه کلیدی برای کاهش تصادفات

دکتر رضایی تصریح کرد: برای کاهش تصادفات باید همزمان به سه موضوع توجه کنیم: فرهنگ رانندگی، سیاست‌ها و اجرای صحیح آن‌ها و همچنین تکنولوژی. این سه مؤلفه باید به گونه‌ای ترکیب شوند که هم خودروهای ایمن‌تری تولید شوند، هم قوانین صحیح و قابل اعتماد برای مردم تدوین شود و هم فرهنگ عمومی در راستای کاهش تصادفات بهبود یابد.

تفاهم‌نامه با پلیس راهور و اقدامات در دست اجرا

دکتر رضایی از امضای تفاهم‌نامه اخیر با پلیس راهور در قالب کارگروه فرهنگ سلامت خبر داد و گفت: در این تفاهم‌نامه، پیاده‌سازی ابعاد فرهنگی سلامت در زمینه رانندگی ایمن مطرح شده است و برنامه‌هایی دیگر نیز در دست اجرا داریم که امیدواریم بر اساس اصول علمی و مطالعات دقیق، به نتایج بهتری منتهی شود.

به گفته وی، با وجود کمپین‌های متعدد در راستای کاهش تصادفات، نتایج ملموس در تصادفات نوروزی پس از دوران کرونا تغییرات محسوسی نداشته است و این مسأله همچنان به عنوان دغدغه‌ای برای خانواده‌ها و رانندگان باقی مانده است.

مدیرکل دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت در خصوص اثر بخشی پویش‌ها در کاهش تصادفات و رانندگی ایمن گفت: پویش‌ها در این زمینه تأثیرگذار هستند، اما برای اثربخشی بیشتر، باید اصول علمی در آن‌ها رعایت شود. در بسیاری از کشورهای موفق، احترام به قوانین رانندگی حتی بدون حضور پلیس در اولویت است و این یک هارمونی اجتماعی ایجاد می‌کند که تنها با یک پویش ساده نمی‌توان به آن دست یافت.

نیاز به هدف‌گذاری بلندمدت برای فرهنگ رانندگی ایمن

دکتر رضایی تأکید کرد: برای رسیدن به نتایج مؤثر در فرهنگ رانندگی، باید هدفی بلندمدت تعیین کنیم. به عنوان مثال، اگر در نظر داشته باشیم که ایران در ۱۰ سال آینده در زمینه فرهنگ رانندگی به هدف خاصی برسد، می‌توان با رویکرد علمی و مطالعه دقیق به نتیجه مطلوب رسید.

دکتر رضایی به اهمیت آموزش از دوران کودکی در زمینه فرهنگ رانندگی ایمن اشاره کرد و در همین رابطه معتقد است: اگر از دوران کودکی به آموزش فرهنگ رانندگی پرداخته شود، سازمان‌ها و نهادهایی که می‌توانند نقش داشته باشند، به تدریج وارد عمل خواهند شد. همچنین باید آسیب‌شناسی فرهنگی در جامعه انجام شود تا رفتارهای نادرستی مانند فشار دادن بوق در خیابان‌ها کاهش یابد.

تحلیل علمی و همکاری با نهادهای علمی برای کاهش تصادفات

مدیرکل دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت خاطرنشان کرد: اگر بدون یک رویکرد علمی به این مسأله پرداخته شود، نتیجه‌ای نخواهیم گرفت. باید تمامی داده‌ها تحلیل شده و نهادهای علمی و تحقیقاتی در این فرایند همکاری کنند تا برنامه‌های کاربردی و علمی اجرایی شود.

محتوای مناسب در رسانه‌ها و کتب درسی برای پیشگیری از تصادفات

دکتر رضایی به کمبود محتوای مناسب در رسانه‌ها و کتب درسی در زمینه تصادفات رانندگی اشاره کرد و گفت: در فیلم‌ها، رسانه‌ها و کتاب‌های درسی کمتر به تصادفات رانندگی به عنوان یک اولویت سلامت پرداخته می‌شود. باید این موضوع در اولویت قرار گیرد تا همگان آگاه شوند که تصادفات علت اول مرگ و میر در برخی گروه‌های سنی هستند.
لزوم ایجاد برنامه ملی برای کاهش تصادفات

وی تصریح کرد: برای رسیدن به عدد صفر مرگ و میر در جاده‌ها، باید برنامه ملی‌ای تدوین شود که تضمین اجرای آن وجود داشته باشد. متأسفانه بسیاری از برنامه‌های ملی که در گذشته نوشته شده‌اند، به دلیل عدم تطابق با شرایط اجرایی، هیچ‌گاه به درستی اجرا نشده‌اند.

دکتر فرشید رضایی به ضرورت اعتماد به قوانین و بهبود طراحی معابر اشاره و بیان کرد: تصادفات رانندگی تنها با آموزش و فرهنگ‌سازی حل نمی‌شود. باید طراحی خیابان‌ها و معابر نیز به گونه‌ای باشد که سلامت را ارتقا دهد.