گفتگو با دانشجوی توانمندی که فعالیت در حوزه های قرآنی و پزشکی را همزمان پیش می برد | ایران مدلبز

ناظیما غضنفر، متولد ۱۳۸۳ در کشمیر هندوستان، داستانی از تلاقی دو جهان را نمایندگی می‌کند؛ جهانی که با صدای آموزه‌های دینی در مکتب پیوند خورده و اکنون در سنگر علم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، سال سوم خود را آغاز کرده است. داستان او روایت تلاش برای حفظ هویت در فرهنگی جدید؛ تنها سه سال و نیم پس از مهاجرت به ایران است.

آغاز در مکتب و سال‌های پرفشار تحصیل

آموزش قرآنی ناظیما از همان سنین خردسالی آغاز شد؛ او از دو سالگی پایه‌های قرآن، تجوید و روانخوانی را در مکتب آموخت. این مسیر مقدس در کنار تحصیلات مدرسه در کشمیر ادامه داشت، تجربه‌ای که او آن را به سختیِ «دو شیفت اجباری» توصیف می‌کند: ” شب‌ها از ساعت ۸ تا ۴ بعدازظهر در مدرسه بودیم و از ۵ تا ۸ هم به مکتب می‌رفتیم.” این برنامه‌ریزی فشرده، سال‌ها پیش، تعادلی دشوار میان علم مدرسه و معنویت مکتب ایجاد کرده بود.

ورود به ایران و ادامه تحصیل در حوزه اسلامی المصطفی برای یک سال و نیم، گامی بزرگ بود تا بالاخره وارد دانشکده پزشکی مشهد شود و اکنون، با اتمام سال دوم، او وارد سال سوم شده و فشار دروس تخصصی بیش از هر زمان دیگری حس می‌شود.

میراث علمی عمّه و کلاس‌های فشرده عقاید

فعالیت قرآنی در خانواده ناظیما امری غریب نیست. برجسته‌ترین الگوی او، عمه کوچکش است؛ عالمی دینی که هشت سال در مدرسه بنت‌الهدی قم تحصیل کرده و اکنون ده سال است که به کشمیر بازگشته تا به تفسیر قرآن بپردازد.

در دوران نوجوانی، همین عمه بود که کلاس‌های فشرده‌ای برای ناظیما برگزار می‌کرد؛ کلاس‌هایی که فراتر از قرآن بود و شامل «تاریخ امامت»، «نهج‌البلاغه» و «عقاید» می‌شد. او حتی از سوابق عمه‌اش در حوزه بزرگ «جامعه الزهرا (س)» یاد می‌کند که در آنجا کتب شهید آیت‌الله مطهری تدریس می‌شد. این میراث خانوادگی، ستون‌های معنوی او را محکم کرده است.

چالش حفظ و حضور در عرصه بین‌المللی

ناظیما در همان سالهای تحصیل در مدرسه موفق شد جزء ۳۰ قرآن کریم را حفظ کند. با این حال، او اعتراف می‌کند که به دلیل سنگینی برنامه پزشکی، ادامه حفظ اجزاء دیگر با تأخیر مواجه شده است. اما این کمبود در حفظ، با فعالیت در دیگر عرصه‌های قرآنی جبران می‌شود؛ او هم‌اکنون در کلاس‌های آنلاین قرآن شرکت می‌کند.

مهم‌ترین نقطه عطف اخیر، حضور دختر جوان به عنوان مبلغی از هندوستان در یکی از اردوهای بین‌المللی بود که توسط آستان قدس رضوی برگزار شد. این تجربه نشان می‌دهد که دانش پزشکی او، نه تنها ایشان را از ریشه‌هایش دور نکرده، بلکه پلی شده است تا صدای آموخته‌های دینی‌اش را از کشمیر تا قلب دانشگاه‌های ایران، طنین‌انداز کند.

ناظیما غضنفر، با وجود دوری از وطن و سختی‌های تحصیل در رشته‌ای دشوار، نمونه‌ای زنده از آن است که چگونه می‌توان در مسیر کسب بالاترین مدارج علمی، چراغ میراث معنوی خویش را روشن نگه داشت.

و سخن پایانی خانم ناظیما غضنفر: ”  خداوند بزرگ را بسیار شاکرم که مرا به این سرزمین پاک آورد و در جوار امام رضا (ع) قرار داد. “