آموزه های نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه؛ در کنار قرآن کریم راهنمای زندگی علمی و شخصی من هستند | ایران مدلبز

در میان انبوه دروس تخصصی و پیچیدگی‌های رشته باکتری‌شناسی پزشکی، برای زهرا صفائیان، دانشجوی ترم دوم دکتری، کتب آسمانی نه تنها یک مأمن، بلکه نقشه راه زندگی و موفقیت‌های علمی بوده‌اند. این فعال قرآنی که اخیراً در چهل و هشتمین دوره مسابقات بین‌المللی قرآن کریم در رشته معارف نهج البلاغه به رتبه پنجم دست یافته است، روایت می‌کند که چگونه حکمت‌های نهج‌البلاغه و دعاهای صحیفه سجادیه، او را در مسیر علمی و اعتقادی یاری کردند.

زهرا صفائیان، که موفقیت اخیرش در آذرماه در شهر قم حاصل حضور در مرحله نهایی مسابقات سراسری قرآن کریم بود، با اشاره به جایگاه این رقابت‌ها، می‌گوید: «این مسابقات بالاترین سطح مسابقات قرآنی در کشور است و حضور در آن دستاورد بزرگی محسوب می‌شود.»

اما این تنها نقطه اوج فعالیت‌های قرآنی او نیست و بانوی جوان قرآنی، پیش از این نیز درخشش‌هایی در میادین دانشجویی داشته است؛ کسب رتبه اول ملی در رشته معارف صحیفه سجادیه و همچنین رتبه اول ملی در رشته معارف نهج‌البلاغه در جشنواره قرآن و عترت دانشجویان، نشان می‌دهد که او تلاشی منسجم در فهم عمیق متون دینی داشته است.

” اخ القرآن و اخت القرآن” ؛ راهنمای عمل در دنیای امروز

وقتی از او درباره چگونگی این گرایش عمیق در میان مشغله‌های علوم پزشکی پرسیده می‌شود، کلامش به سمت ” اخ القرآن ” (برادر قرآن)، یعنی نهج‌البلاغه و ” اخت القرآن” که همانا صحیفه سجادیه است، می‌رود.

صفائیان با نقل قولی از خطبه سوم نهج‌البلاغه ادامه می دهد: “مولا علی (ع) در این کلام گهر بار می‌فرمایند : ” ینحدر عنّی السّیل، و لا یرقی الیّ الطّیر ” سیل خروشان علم و فضیلت از دامنه کوهسار وجودم سرازیر شده و مرغ دورپرواز اندیشه به قله وجود من نمی رسد. ” این کلام، عمق دانش و مقام امام علی (ع) را نشان داده و مویّد این نکته است که خطبه ها و حکمت‌های نهج‌البلاغه آنقدر شیفته‌کننده هستند که انسان نمی‌تواند از آن فاصله بگیرد؛ به خصوص وقتی در مشکلات روزمره، این حکمت‌ها به یاری‌ات می‌آیند و کار دنیا را نیز سامان می‌دهند.”

درس بزرگ متقین: کوچک شمردن غیرخدا در چشم

از این فعال عرصه های قرآنی خواسته می‌شود تا تأثیرگذارترین فرمایش را ذکر کند و اینجاست که جمله مشهور خطبه متقین به میان می‌آید: «عظم الخالق فی انفسهم فصغر ما دونه فی اعینهم»، یعنی: «خالق در نفس آن‌ها بزرگ است، پس هر آنچه غیر از خالق است در نظرشان کوچک می‌آید.» صفائیان ادامه می‌دهد: «این جمله باید الگویی در زندگی مان قرار داده شود. اگر خالق در چشم ما بزرگ باشد، سختی های دنیا و مشکلات زندگی برایمان قابل تحمل تر خواهد بود.»

او همچنین به دعایی از امام سجاد (ع) اشاره می‌کند که دقیقاً مکمل این اصل است: “دعایی هست که می‌فرماید: ‘خداوندا در نفس خودم مرا خوار و ذلیل گردان و در چشم مردم مرا بزرگ بدار.’ اگر انسان بتواند با نفسش بجنگد و خودش را بزرگ نبیند، خداوند او را در چشم مردم بزرگ خواهد کرد.”

توصیه‌ای به دانشجویان علوم پزشکی: زمان پرداختن به معنویات را زمان اصلی بدانید

خانم صفائیان به عنوان دانشجویی که هم درگیر دنیای میکروب‌ شناسی و هم با معارف قرآنی زیسته، توصیه‌ای ویژه به هم‌رشته‌ای‌های خود دارد: ” بچه‌های علوم پزشکی کمی تک‌بعدی می‌شوند و کمتر فرصت می‌کنند با این معارف انس بگیرند. اما من توصیه می‌کنم که بچه‌ها دقیقاً همان‌طور که برای تفریح و استراحت برنامه می‌ریزند، یک زمان اصلی را هم برای پرورش روح و معنویات خود اختصاص دهند. این کار را نباید به عنوان یک کار جانبی دید. او تأثیر این انس را این‌گونه خلاصه می‌کند: “وقتی این کار را انجام دهید، خودتان متوجه خواهید شد که چقدر در کارهای درسی و روزمره تان صبورتر و در برابر مشکلات مقاوم تر شده اید”.

بنیان خانواده: جایی که مسیر معنویت آغاز شد

اما این مسیر موفقیت زمینه هایی نیز داشته و زهرا صفاییان بویژه نقش خانواده را در این رابطه محوری می‌داند: ” از کودکی فضای خانه ما معنوی بود و گرایش به قرآن داشتیم. پدر و مادرم در ایجاد این فضا نقش اصلی را داشتند و خدا را شکر این پایه و اساس باعث شد که از نوجوانی در مسابقات قرآن مدارس شرکت کنم و وقتی به دانشگاه رسیدم، مسابقات دانشجویی مرا بیشتر به سمت نهج‌البلاغه سوق داد.”

این فعال عرصه های قرآنی در پایان از تمام کسانی که در این مسیر یار و یاور او بودند، از جمله رابطان قرآنی و اساتید، قدردانی کرد.