آیا می‌دانستید امواج WIFI یکی از عوامل موثر بر ناباروری است؟ | ایران مدلبز

به گزارش وبدا، دکتر مژگان جوادنوری، دکترای سلامت باروری و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز گفت: ناباروری زمانی مطرح می‌شود که یک زوج با وجود داشتن رابطه زناشویی منظم و بدون استفاده از روش‌های پیشگیری، پس از گذشت یک سال، موفق به بارداری نشوند. ناباروری اولیه به شرایطی اطلاق می‌شود که زوج هرگز تجربه بارداری نداشته‌اند، در حالی‌که ناباروری ثانویه زمانی رخ می‌دهد که با وجود یک بارداری موفق پیشین، امکان بارداری مجدد فراهم نشود.

دکتر جوادنوری با تشریح علل ناباروری گفت: ناباروری یک مشکل صرفاً زنانه یا مردانه نیست؛ حدود ۳۳ درصد از موارد به عوامل زنانه، ۳۳ درصد عوامل مردانه و بیش از ۳۳ درصد دیگر نیز به عوامل مشترک یا علل ناشناخته مرتبط است. براساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، بیش از 17 درصد افراد بالغ (یک نفر از هر 6 نفر) دچار ناباروری هستند.

وی با اشاره به اثرات سبک زندگی ناسالم در افزایش احتمال ناباروری، افزود: در کنار عوامل شناخته‌شده و موثر در ناباروری، برخی عوامل وجود دارند که کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند؛ این عوامل شامل افزایش سن، ابتلا به بیماری‌های مزمن مانند دیابت و فشار خون، قرار گرفتن در معرض مخاطرات محیطی و شغلی نظیر آلودگی هوا، سموم کشاورزی، مواد شیمیایی و پرتوها هستند.

این دکترای سلامت باروری با تأکید بر نقش تعیین‌کننده سن در باروری به‌ویژه زنان، تصریح کرد: پس از ۳۵ سالگی توان باروری زنان به طور محسوسی کاهش می‌یابد، چرا که با افزایش سن، ذخیره تخمدانی محدودتر می‌شود. همچنین، اگرچه مردان در طول عمر خود توانایی تولید اسپرم دارند، اما کیفیت اسپرم معمولاً پس از ۴۵ سالگی کاهش می‌یابد.

دکتر جوادنوری اظهار داشت: موفقیت روش‌های کمک‌باروری از جمله IVF، با افزایش سن نیز کاهش می‌یابد و باروری زنان معمولاً از اواخر دهه سوم زندگی و به‌ویژه در دهه چهارم روند نزولی پیدا می‌کند. افزایش سن زنان مهم‌ترین دلیل ناباروری قابل پیشگیری است که با توجه به بالا رفتن سن ازدواج و به تعویق انداختن فرزندآوری بعد از ازدواج، این موضوع اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده است.

وی همچنین درباره تاثیرگذاری عوامل محیطی و شیوه زندگی بر باروری، گفت: برخی مطالعات نشان داده‌اند تماس طولانی مدت با پرتوهای غیریونیزان امواج الکترومغناطیسی مانند امواج موبایل، لپ‌تاپ و WIFI می‌تواند موجب کاهش تحرک اسپرم‌ها و افزایش جهش‌های ژنی در DNA آن‌ها شود. قرار گرفتن در معرض مخاطرات محیطی یا شغلی، مواد شیمیایی در محصولات کشاورزی یا صنعتی نیز می‌تواند باروری، به ویژه باروری مردان را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهد.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز درباره سوء مصرف مواد و تاثیر آن بر باروری نیز تصریح کرد: مصرف مواد مخدر، سیگار، الکل، مواد روانگردان و داروهای استروئیدی آندروژنیک آنابولیک که ورزشکاران برای بدنسازی استفاده می‌کنند، آسیب‌های جبران‌ناپذیری به باروری به ویژه در مردان وارد می‌کنند. مصرف این مواد در میان ورزشکاران غیر حرفه‌ای، مردان جوان و حتی پسران نوجوان بسیار شایع شده و ضروری است جامعه را در مورد اثرات مخرب این مواد بر باروری، بیش از پیش آگاه ساخت. عفونت‌هایی مانند اوریون، گونوره‌آ (سوزاک) و HIV نیز از دیگر علل ناباروری در مردان به شمار می‌رود.

این دکترای سلامت باروری همچنین درباره علل ناباروری زنان گفت: در زنان، پس از عامل سن، اختلالات تخمک‌گذاری عامل مهم ناباروری محسوب می‌شود. مشکلات هورمونی مانند سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، سطح بالای پرولاکتین و پرکاری یا کم‌کاری تیروئید، بر چرخه فعالیت تخمدانی تأثیر می‌گذارد و باعث ناباروری می‌شود. همچنین عفونت و التهاب لگنی نیز می‌تواند لوله‌های رحمی (محلی که تخمک و اسپرم به هم می‌رسند) را مسدود کند یا باعث آسیب آن‌ها شود.

دکتر جوادنوری تصریح کرد: بیماری اندومتریوز (یک اختلال رحمی)، نارسایی اولیه تخمدان، چسبندگی‌های لگن که پس از عفونت لگن، آپاندیسیت، جراحی شکم یا لگن تشکیل می‌شوند، توده‌های رحم مانند فیبروم یا پولیپ رحم و همچنین مشکلات مربوط به شکل یا دهانه رحم نیز دسته دیگری از علل ناباروری در زنان است.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اهواز گفت: زنانی که سابقه نارسایی اولیه تخمدان در خانواده دارند و یا هر نوع جراحی بر روی تخمدان داشته‌اند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به نارسایی اولیه تخمدان هستند. البته باید توجه داشت که نارسایی اولیه تخمدان با یائسگی زودرس متفاوت است؛ زنانی که نارسایی اولیه تخمدان دارند ممکن است سال‌ها دوره‌های عادت ماهانه‌ی نامنظم داشته باشند و برای آن‌ها بارداری نیز رخ دهد، اما در زنان دچار یائسگی زودرس، سیکل‌های ماهانه قطع شده و این افراد نمی‌توانند باردار شوند.

وی عنوان کرد: برخی از سرطان‌ها و همینطور پرتودرمانی و شیمی‌درمانی نیز می‌توانند به DNA آسیب وارد کند و بر باروری تاثیرگذار باشد. براساس تعریف ارائه شده، ناباروری معمولاً پس از یک سال تلاش ناموفق برای بارداری، تشخیص داده می‌شود، اما همه زوج‌ها نباید این مدت را منتظر بمانند. زنانی با سن بالاتر از ۳۵ سال که بیش از شش ماه تلاش بی‌ثمر برای بارداری داشته‌اند یا زنانی که سن بالای ۴۰ سال دارند، همچنین افرادی با سابقه بیش از یک سقط، مشکلات شناخته‌شده باروری یا اختلال در چرخه‌های قاعدگی، باید سریع‌تر به پزشک مراجعه کنند.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اهواز خاطرنشان کرد: در مردان نیز وجود مشکلاتی مانند اختلال عملکرد جنسی، واریکوسل، کوچکی بیضه‌ها، سابقه جراحی فتق یا سابقه خانوادگی ناباروری، لزوم مراجعه سریع‌تر به پزشک متخصص را بسیار حائز اهمیت می‌سازد.