🔹شعار مجله سلامت و پزشکی ایران مدلبز🔹

⚕️ ایران مدلبز؛ پلی بین دانش پزشکی و زندگی روزمره ⚕️

سفره مهربانی حضرت رقیه(س) در فیروزآباد با حضور کودکان اوتیسم و ایتام

ادامه ...

عزاداری شهادت امام حسن مجتبی(ع) در قم

ادامه ...

Saturday, 2 August , 2025
امروز : شنبه, ۱۱ مرداد , ۱۴۰۴

سرخط اخبار پزشکی و سلامت ایران و جهان »

شناسه خبر : 32363

خانه » اخبار نظام سلامت تاریخ انتشار : 27 می 2025 - 15:31 | 26 بازدید | ارسال توسط : وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

از بن‌بست تحریم‌ها تا تالارهای ژنو/ دنیا الگوی سلامت ایران را تحسین کرد

در روزهایی که جهان، بیش از هر زمان دیگری به همبستگی در عرصه سلامت نیاز دارد، ژنو برای چند روز به قلب تپنده دیپلماسی سلامت تبدیل شد و هفتاد و هشتمین مجمع جهانی بهداشت، تریبونی شد بین‌المللی برای نمایش نقش، جایگاه، توانمندی‌ها و فرصت‌های نظام سلامت ایران؛ جایی برای جلب توجه جهانیان به مظلومیت و وضعیت بحرانی سلامت در غزه.

به گزارش وبدا، مقر اروپایی سازمان جهانی بهداشت در سوئیس، میزبان هفتاد و هشتمین مجمع جهانی بهداشت بود. رویدادی با حضور وزرای بهداشت، سیاستگذاران و صاحب‌نظران از سرتاسر جهان.جمهوری اسلامی ایران نیز با هیئتی رسمی به ریاست دکتر محمدرضا ظفرقندی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشورمان، در این گردهمایی بین‌المللی حضوری پررنگ و تأثیرگذار داشت. حضوری که نه‌فقط به بازتاب مواضع کشور در قبال مسائل جهانی انجامید، بلکه زمینه‌هایی برای گفتگوها و توافق‌هایی تازه در عرصه منطقه‌ای و جهانی را نیز فراهم آورد.

ورود به ژنو با دغدغه غزه و گفت‌وگوی منطقه‌ای
از نخستین دقایق ورود هیئت ایرانی به ژنو، نوعی پویایی، هدفمندی و رویکرد دیپلماتیک در عملکرد اعضای هیئت به چشم می‌خورد. در فضای رسمی مجمع، که امسال با شعار « One World, One Health» برگزار می‌شد، نگاه ایران فراتر از شعارها بود. در جلسات اصلی این گردهمایی بین‌المللی، همایش‌های جانبی، گفت‌وگوهای دوجانبه، محورهایی چون بحران انسانی در غزه، وضعیت سلامت پناهندگان، عدالت در دسترسی به خدمات بهداشتی و تقویت همکاری‌های منطقه‌ای با جدیت دنبال شد.

یکی از نخستین دیدارهای کلیدی در این برنامه، جلسه‌ دکتر ظفرقندی و دکتر حنان بلخی، مدیر منطقه‌ای مدیترانه شرقی سازمان جهانی بهداشت، بود. فضای این دیدار نیز آکنده از تفاهم، درک متقابل و همدلی حرفه‌ای بود.در این دیدار، طرفین نه تنها درباره چالش‌های مشترک منطقه‌ای بلکه در مورد تجربه‌های موفق ایران در زمینه مراقبت‌های اولیه، آمادگی در برابر بحران‌ها، تربیت نیروی انسانی و گسترش پوشش خدمات سلامت به تبادل نظر پرداختند.

دکتر علی جعفریان، مشاور عالی وزیر بهداشت، نیز که در این دیدار حضور داشت، این دیدار را آغاز مسیری تازه برای عمق‌بخشی به همکاری‌های منطقه‌ای قلمداد کرد.

تحسین جهانی برای تجربه سلامت ایران
حضور هیئت ایرانی در ژنو، تنها یک حضور تشریفاتی یا دیپلماتیک نبود. از همان روزهای ابتدایی، بازخوردهای مثبتی درباره جایگاه نظام سلامت ایران به‌ویژه در حوزه مراقبت‌های اولیه، پوشش واکسیناسیون، نظام ارجاع، و همچنین خدمات ارائه‌شده به پناهندگان شکل گرفت.

دکتر بلخی، در صفحه رسمی خود در شبکه اجتماعی ایکس، ایران را «الگویی برای منطقه» خواند و با اشاره به پوشش سلامت میلیون‌ها پناهنده در ایران و توسعه نظام خدمات بهداشتی حتی در شرایط تحریم، از ایران تجلیل و قدردانی کرد. موضوع خدمات نظام سلامت ایران به پناهنده‌‍‌ها، موضوعی بود که در دیدار با نمایندگان کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل نیز مورد توجه قرار گرفت؛ فیلیپو گراندی، کمیسر عالی، با تأکید بر شرایط دشوار ایران در میزبانی از جمعیت بزرگی از مهاجران و پناهجویان، نقش وزارت بهداشت در ارائه خدمات جامع به آنان را «بی‌نظیر» خواند.

غزه؛ صدایی که از ژنو برخاست
شاید یکی از پرتکرارترین واژه‌ها در دیدارها و بیانیه‌های هیات ایرانی، تکرار نام غزه بود. تجاوز نظام صهیونیستی به غزه، به وقوع یک فاجعه انسانی اندوهبار و به بحران سلامت انجامیده است؛ موضوعی که منطقه و فضای بین‌المللی را متاثر کرده‌است و در این گردهمایی بین‌المللی نیز بارها به‌شدت محکوم شد.

در سخنرانی وزیر بهداشت در مجمع، و همچنین در دیدارهای دوجانبه با دبیرکل سازمان جهانی بهداشت و سایر مقامات نیز وضعیت غزه بارها و بارها مورد اشاره قرار گرفت.

در یکی از این دیدارها، دکتر تدروس آدهانوم، دبیرکل سازمان جهانی بهداشت، ضمن ابراز تاسف از وضعیت سلامت در غزه، با لحنی اندوهگین گفت: «ما قدرتی برای ارسال کمک به رفح نداریم، درها بسته است» و دکتر ظفرقندی در پاسخی کوبنده و تاثرگذار به دبیرکل سازمان جهانی بهداشت گفت: «شما قدرت دارید؛ صدای شما خود قدرت است!»؛ایران، اگرچه هزاران کیلومتر از غزه فاصله دارد، اما صدایش را به‌عنوان مدافع سلامت انسان‌های بی‌دفاع، به گوش دنیا رساند.

مذاکرات دوجانبه و دیپلماسی سلامت مسیر حفاظت از منافع ملی
یکی دیگر از ابعاد برجسته حضور ایران در ژنو، مجموعه‌ای از مذاکرات دوجانبه با کشورهایی بود که در حوزه سلامت، تجارب گوناگونی دارند.

دکتر ظفرقندی وزیر بهداشت و هیئت همراه در این سفر با دبیرکل سازمان جهانی بهداشت WHO، مدیرکل دفتر منطقه‌ای مدیترانه شرقی سازمان جهانی بهداشت، دبیر کمیسرعالی پناهندگان و ۸ وزیر بهداشت، از جمله وزرای بهداشت ایتالیا و سوئیس، دیدار و گفت و گو کرد.

وزرای کشورهای عربستان، ترکیه، اندونزی، مالزی، لبنان و عراق نیز در سفر دکتر ظفرقندی به ژنو با او دیدار و گفت و گو کردند.در دیدار با وزیر بهداشت ایتالیا، دو کشور بر تبادل تجربه در نظام ارجاع، پزشکی خانواده، سالمندی و تحول دیجیتال در سلامت تأکید کردند. در این نشست توافق شد کارگروهی مشترک برای تدوین نقشه راه همکاری‌ها تشکیل شود.

دیدار با وزیر بهداشت عربستان سعودی نیز از دیگر لحظات خاص این سفر بود که دو کشور خواستار امضای یادداشت تفاهم شدند؛ موضوعاتی چون سلامت زائران، پیوند کبد، تربیت نیروی انسانی و خدمات بیمارستانی هوشمند، از جمله محورهای این دیدار بود.

ایران و عربستان، دو کشور با زیرساخت‌های قوی سلامت، حالا فرصت دارند تا بر پایه مشترکات، به پیش بروند.در دیدار با خانم الیزابت اشنایدر، وزیر بهداشت سوئیس نیز، محورهای تازه‌ای از همکاری بررسی شد؛ ازجمله فعال‌سازی مجدد کانال مالی ویژه سوئیس برای تسهیل فعالیت شرکت‌های دارویی، مشارکت در تولید داروهای نوترکیب، و همکاری‌های فناورانه در حوزه سلامت دیجیتال.

دیپلماسی سلامت با محوریت همسایگان و منطقه؛ از بغداد تا بیروت
در کنار دیدارهای فشرده با مقامات سازمان جهانی بهداشت و کشورهای اروپایی، هیئت ایرانی به ریاست دکتر محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تلاش کرد تا مناسبات سلامت با کشورهای منطقه‌ای را نیز به‌صورت جدی دنبال کند. کشورهایی که هر یک به دلایلی خاص نیازمند بازآفرینی ساختارهای بهداشتی و همکاری‌های انسانی در حوزه سلامت هستند.

در دیدار با وزیر بهداشت عراق، همکاری در حوزه سلامت از جمله برگزاری باشکوه‌تر اربعین مورد تأکید قرار گرفت. در ادامه، دیدار با وزیر بهداشت لبنان، دکتر رکان ناصرالدین، در فضایی صمیمی و با تمرکز بر گسترش همکاری‌های دوجانبه برگزار شد.

دکتر ظفرقندی در این دیدار با اشاره به روابط دوستانه و عمیق دو ملت، بر آمادگی جمهوری اسلامی ایران برای همکاری در زمینه‌های مختلف علوم پزشکی و سلامت تأکید کرد. وزیر بهداشت ایران با اشاره به پیشرفت‌های کشورمان در حوزه داروسازی و تجهیزات پزشکی، از مسئولان دارویی لبنان دعوت کرد تا با سفر به ایران، از ظرفیت‌های علمی، فناورانه و تولیدی کشور بازدید کنند و مسیر همکاری‌های عملیاتی را هموار سازند.

وزیر بهداشت لبنان نیز ضمن تأکید بر روابط تاریخی و فرهنگی دو کشور، از ایران به‌عنوان کشوری دوست و حامی در دوران‌های سخت یاد کرد. او با اشاره به آسیب‌های جدی زیرساخت‌های سلامت لبنان در بحران‌های اخیر، گفت: با وجود فشارها و آسیب‌های ناشی از جنگ و انفجارها، نظام سلامت لبنان به‌لطف تاب‌آوری متخصصان و همکاری‌های بین‌المللی، همچنان فعال است.

دکتر ناصرالدین با اشاره به حادثه انفجار «پیجرها» و مجروح شدن بیش از ۵ هزار نفر، از کمک‌های همیشگی ایران، به‌ویژه در مداوای صدها تن از مجروحان آن حادثه، قدردانی کرد و گفت: «ایران با کیفیت بالای محصولات پزشکی و قیمت مناسب آن‌ها، می‌تواند شریک مطمئنی برای ما در این دوران دشوار باشد.»

در پایان این دیدار، هر دو وزیر ابراز امیدواری کردند که با توسعه همکاری‌های مشترک، نه‌تنها در حوزه سلامت بلکه در مسیر ایجاد آرامش و صلح پایدار در منطقه نیز گام‌های مؤثری برداشته شود.

الگوی ایرانی، در کانون توجه دبیرکل WHO
شاید صمیمانه‌ترین دیدار این سفر، نشست دکتر ظفرقندی با دکتر تدروس بود؛ جلسه‌ای که به‌گفته یکی از اعضای هیئت ایرانی، «فراتر از یک دیدار رسمی بود، بلکه نوعی درک متقابل انسانی و علمی را شکل داد.» در این دیدار، دبیرکل سازمان بهداشت جهانی ضمن قدردانی از موفقیت‌های ایران در پوشش همگانی سلامت و توسعه مراقبت‌های اولیه، از ایران به‌عنوان یک مدل قابل الگوبرداری در منطقه یاد کرد. دکتر ظفرقندی نیز با تأکید بر رویکرد جامعه‌محور ایران در مدیریت سلامت، خواستار تسهیل همکاری‌ها، حمایت از تولید داخل و حذف موانع تحریمی برای دسترسی به فناوری‌های نوین شد.

بازگشت از ژنو با دستآوردهای روشن
هیات ایرانی در بازگشت از مجمع جهانی بهداشت، نه‌تنها حامل تجربه‌ای مهم از تعاملات بین‌المللی بود، بلکه دستاوردهایی ملموس در قالب تفاهم‌نامه‌ها، توافقات کارشناسی، شناسایی فرصت‌های تازه و تقویت صدای ایران در مجامع جهانی سلامت را با خود به‌همراه داشت. آن‌چه در ژنو اتفاق افتاد، تنها یک حضور تشریفاتی نبود؛ تجربه موفقی بود از اینکه چگونه می‌توان حتی در میانه تحریم‌ها، بحران‌ها و محدودیت‌ها، صدای عدالت، سلامت و انسانیت را به گوش جهانیان رساند.