در خانواده های پرجمعیت، فرزندان تعامل و حمایت گری متقابل را، بهتر می آموزند

محمدرضا عصار، کارمند شبکه بهداشت و درمان تایباد، پدر شش فرزند است و این موضوع را مایه خوشبختی و توفیقی از سوی خداوند می داند؛ چرا که معتقد است داشتن چندین فرزند علاوه بر ایجاد فضای شور و نشاط در خانواده، در تربیت و رشد فرزندان نیز مؤثر بوده و آنان را برای تعامل و ارتباط هر چه بهتر با دیگران در زندگی فردی و اجتماعی آماده می کند. کارمند دانشگاه علوم پزشکی مشهد همچنین معتقد است که پذیرفتن نقش پدری، ابعاد وجودی او را به نحو قابل توجهی رشد داده و اکنون خود را با وجود فرزندانش فردی صبورتر، مهربان ‌تر و مسئولیت‌پذیرتر می داند. در ادامه گفتگوی پایگاه خبری وبدا با این پدر متعهد و پرتلاش را می خوانید:

وب دا: آقای محمدرضا عصار چه احساسی از داشتن خانواده‌ای پرجمعیت دارید؟

داشتن شش فرزند یک تجربه بی‌نظیر است و هر روز آن پر از لحظات شیرین و البته همراه با چالش‌های خاص خود است، وقتی همه خانواده دور هم جمع می‌شویم و صدای خنده‌های فرزندان در منزل می‌پیچد، حس می‌کنم خوشبخت‌ترین آدم روی زمین هستم و خدا را شکر می‌کنم که توفیق داشتم تا در این شرایط جمعیتی کشور، سهمی در افزایش جمعیت داشته باشم.

وب دا: چطور بین کار و زندگی شخصی تعادل ایجاد می‌کنید؟

سعی می‌کنم در محیط کار، تمام تمرکزم را بر انجام وظایفم بگذارم و کارها را تا حد ممکن به موقع تمام کنم. وقتی هم که به منزل بازمیگردم، موبایل و کامپیوتر و… را کنار می گذارم و تمام توجه‌ام را معطوف به خانواده‌ام می‌کنم. البته گاهی هم ممکن است که کار و امور زندگی شخصی با هم تداخل داشته باشند و در این مواقع با همسرم مشورت می‌کنم و با کمک یکدیگر راهی پیدا می‌کنیم. این نکته را هم عرض کنم که اگر حمایت و همراهی همسرم نبود، واقعا به تنهایی نمیتوانستم از پس این همه مسئولیت برآیم.

وب دا: مزایای داشتن خانواده پرجمعیت را چطور می‌بینید؟

به نظر من، بزرگ‌ترین مزیت خانواده پرجمعیت این است که بچه‌ها از هم یاد می‌گیرند و در واقع اینکه یک خانواده پرجمعیت، چطور با هم تعامل کنند و چطور از همدیگر حمایت کنند و… این مهارت‌ها در زندگی آینده خیلی به کارشان خواهد آمد. یک مزیت دیگر هم این است که فضای منزل همیشه شاد است وشما همواره یک نفر را در کنارتان دارید که با او حرف بزنید، بازی کنید، بخندید و…. هیچ وقت احساس تنهایی نمی‌کنید.

وب دا: فرزندان شما چه تأثیری بر سبک زندگی و نگرش شما به آینده داشته‌اند؟

فرزندانم باعث شدند که من آدم بهتری بشوم؛ صبورتر، مهربان ‌تر و مسئولیت‌پذیرتر. قبل از اینکه پدر بشوم، فقط به فکر خودم بودم، اما حالا تمام فکرم بچه‌ها هستند. مثلاً یکی از پسرهایم مرا تشویق کرد که با او به باشگاه بدنسازی بروم و من با اینکه هیچ وقت اهل ورزش نبودم، اما به خاطر او رفتم و اکنون خوشحالم که این کار را کرده ام و این امر باعث شد که هم سالم‌تر باشم و هم با پسرم بیشتر وقت بگذرانم.

وب دا: آیا اتفاق خاصی تاکنون رخ داده که به خاطر جمعیت زیاد خانواده خوشحال باشید؟

بله، به خاطر دارم  که یک بار بشدت بیمار شده بودم به نحوی که نمی‌توانستم از جا تکان بخورم. فرزندانم دور من جمع شده بودند و هر کدام یک کاری برای من انجام می‌دادند؛ یکی آب میوه می‌آورد، یکی برایم کتاب می‌خواند، یکی دستم را می‌گرفت و نوازش می‌کرد و… آن لحظه حس کردم که چقدر خوشبختم که این فرزندان را دارم و فهمیدم که هیچ چیز در دنیا با عشق و محبت خانواده قابل مقایسه نیست.