به گزارش خبرگزاری مهر، مطالعات جدید پژوهشگران نشان می‌دهد که اختلال در تعادل میکروبیوم‌های طبیعی بدن زنان می‌تواند نقش مؤثری در بروز و شدت یافتن بیماری آندومتریوز ایفا کند.
بر اساس این یافته‌ها، برخی از میکروارگانیسم‌هایی که به طور طبیعی در نواحی مختلف بدن از جمله روده، واژن و فضای شکم حضور دارند، در صورت برهم خوردن تعادل‌شان، ممکن است با افزایش التهاب، بالا رفتن سطح استروژن و اختلال در پاسخ ایمنی، به تشدید علائم آندومتریوز منجر شوند.
رؤیا پادمهر فلوشیپ جراحی لاپاراسکوپی پیشرفته زنان و هیستروسکوپی، با اشاره به نتایج این مطالعات، گفت: سه ناحیه کلیدی در بدن زنان وجود دارد که میکروبیوم آنها، در صورت اختلال، می‌تواند به پیشرفت آندومتریوز کمک کند.
نقش سه گانه میکروبیوم در آندومتریوز
روده: برخی از باکتری‌های روده در متابولیسم و تنظیم سطح استروژن نقش دارند. برهم خوردن تعادل این باکتری‌ها (dysbiosis) می‌تواند موجب افزایش سطح استروژن و رشد ضایعات آندومتریوز شود.
واژن و دهانه رحم: کاهش میزان لاکتوباسیلوس (باکتری مفید) و افزایش باکتری‌های بی‌هوازی مانند گاردنلا، آتروپین و استرپتوکوک، محیطی التهابی و مستعد عفونت ایجاد می‌کند که به تشدید درد و علائم بیماری می‌انجامد.
فضای شکمی: احتمال انتقال باکتری‌ها از طریق خون قاعدگی به فضای شکم وجود دارد. این باکتری‌ها می‌توانند واکنش‌های ایمنی و التهابی را تحریک کرده و با افزایش سایتوکاین‌ها، شرایط بیماری را پیچیده‌تر کنند.
پادمهر با اشاره به جهت‌گیری تازه مطالعات در حوزه درمان آندومتریوز، افزود: یافته‌های جدید موجب شده‌اند که تمرکز درمان‌ها به سمت اصلاح میکروبیوم بدن و کنترل عوامل زیستی مؤثر در التهاب سوق داده شود.
وی، از جمله این رویکردهای نوین را در مصرف پروبیوتیک‌ها برای بازسازی فلور طبیعی واژن و روده، عنوان و اضافه کرد: رژیم غذایی ضدالتهابی شامل منابع غنی از فیبر، امگا ۳ و ویتامین E، پیوند میکروبی مدفوع (FMT)، به عنوان روشی آزمایشی برای تنظیم میکروبیوم روده است.
پادمهر، از مطالعات متاژنومیک جهت ترسیم نقشه میکروبی هر فرد و طراحی درمان‌های اختصاصی، و کاربرد هوش مصنوعی برای تحلیل داده‌های میکروبی و ارائه پروتکل درمانی فردمحور، به عنوان دیگر رویکردهای نوین نام برد.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه ابن‌سینا، در پایان با تأکید بر اهمیت بهره‌گیری از فناوری‌های نوین در درمان این بیماری، گفت: در آینده‌ای نه چندان دور، استفاده از متاژنومیک و هوش مصنوعی می‌تواند مسیر درمانی بیماران آندومتریوز را متحول سازد. هدف نهایی، کنترل دقیق‌تر محیط میکروبی بدن و کاهش اثرات التهابی و هورمونی بیماری است.