یک درمان ایمن و مقرون به صرفه برای کاهش سرعت پیشرفت زوال عقل ناشی از بیماری پارکینسون، به شکل یک شربت سرفه رایج که در حال حاضر به دلیل تأثیر مثبت بر سایر بیماریهای عصبی مورد مطالعه قرار گرفته، پدیدار شده است.
محققان موسسه تحقیقاتی لاوسون (Lawson) در مرکز مراقبتهای بهداشتی سنت جوزف (St Joseph) لندن، نتایج یک کارآزمایی بالینی ۱۲ ماهه را که به بررسی یک داروی سرفه موسوم به آمبروکسول (Ambroxol) و پتانسیل آن در کاهش سرعت زوال عقل مرتبط با بیماری پارکینسون پرداخته است، منتشر کردهاند.
در این مطالعه به ۵۵ بیمار مبتلا به زوال عقل ناشی از بیماری پارکینسون (PDD) دوز روزانه آمبروکسول یا دارونما داده شد و حافظه، علائم روانی و نشانگر خونی آسیب مغزی GFAP در آنها تحت نظارت قرار گرفت.
دکتر استیون پاسترناک (Stephen Pasternak)، متخصص مغز و اعصاب شناختی در موسسه لاوسون و سرپرست این مطالعه گفت: هدف ما تغییر روند زوال عقل پارکینسون بود. این کارآزمایی اولیه امیدبخش است و پایه محکمی برای مطالعات بزرگتر فراهم میکند.
نتایج نشان داد که آمبروکسول، ایمن، قابل تحمل و قادر به دستیابی به اهمیت درمانی هدفمند در مغز است. سطح GFAP در گروه مصرف کننده آمبروکسول پایدار بود، در حالی که این نشانگرهای آسیب مغزی در گروه دارونما افزایش یافت. گروه دارونما همچنین علائم روانپزشکی بدتری را تجربه کردند و افرادی که دارای گونههای ژنی GBA1 پرخطر بودند نیز با مصرف این دارو «عملکرد شناختی بهبود یافته» را نشان دادند.
پاسترناک گفت: درمانهای فعلی برای بیماری پارکینسون و زوال عقل علائم را برطرف میکنند، اما بیماری زمینهای را متوقف نمیکنند. این یافتهها نشان میدهد که آمبروکسول ممکن است از عملکرد مغز، به ویژه در افرادی که از نظر ژنتیکی در معرض خطر هستند، محافظت کند. این دارو یک مسیر درمانی جدید امیدوارکننده ارائه میدهد که در حال حاضر تعداد کمی از آنها وجود دارد.
زوال عقل ناشی از بیماری پارکینسون (PDD) مانند سایر اشکال زوال عقل با از دست دادن حافظه، توهم، گیجی و تغییرات خلقی همراه است. حدود نیمی از مبتلایان به پارکینسون ظرف 10 سال به زوال عقل مرتبط با این بیماری مبتلا میشوند.
آمبروکسول در مرکز مطالعه دیگری در مورد پارکینسون قرار دارد که به زوال عقل مربوط نمیشود، بلکه به یک بیماری ژنتیکی نادر به نام بیماری گوچر(Gaucher disease) مربوط میشود و نتایج آزمایش دو ساله فاز سوم آن قرار است در سال 2025 منتشر شود. در همین حال، محققان استرالیایی در حال حاضر در حال بررسی آمبروکسول برای درمان بیماری نورون حرکتی(MND) و به طور خاص اسکلروز جانبی آمیوتروفیک(ALS) هستند.
نکته مورد توجه ویژه پاسترناک و تیمش این است که چگونه آمبروکسول از گلوکوکروبروزیداز (GCase) که آنزیم مهمی است که توسط ژن GBA1 تولید میشود، پشتیبانی میکند. در مبتلایان به پارکینسون، سطح GCase اغلب پایین است که میتواند منجر به تجمع مواد زائد در مغز و ایجاد آسیب شود. افزایش این سطح به کاهش این فرآیند کمک میکند و سلولهای مغزی را از آسیب محافظت میکند.
این دارو که برای تجزیه و پاکسازی مخاط از سیستم تنفسی استفاده میشود، به عنوان شربت سرفه به طور گسترده در اروپا در دسترس است. متأسفانه، آمبروکسول برای استفاده انسانی در ایالات متحده، کانادا یا استرالیا تأیید نشده است و فقط برای مطالعه علمی در دسترس است. با این حال، برخی مناطق آن را به عنوان داروی دامپزشکی برای درمان اسبها و سگهای بیمار تأیید کردهاند.
این دارو در کشورهایی که تأیید شده است، به عنوان داروی سرماخوردگی بدون نیاز به نسخه پزشک و ایمن شناخته میشود و با رقیق کردن و پاک کردن مخاط از مجاری هوایی به درمان سرفه و برونشیت کمک میکند. اکنون این مطالعه جدید نشان میدهد که کاربرد وسیعتری نیز دارد، اگرچه تحقیقات بیشتری لازم است.
پاسترناک میگوید: این پژوهش، حیاتی است، زیرا زوال عقل مرتبط با پارکینسون به شدت بر بیماران و خانوادهها تأثیر میگذارد. اگر دارویی مانند آمبروکسول بتواند کمک کند، میتواند امید واقعی ایجاد کند و زندگیها را بهبود بخشد.
این مطالعه در مجله JAMA Neurology منتشر شده است.
اینکه دارویی مثل آمبروکسول که سالها بهعنوان شربت سرفه شناخته میشد، حالا بتونه در درمان بیماریهای عصبی مثل زوال عقل ناشی از پارکینسون مؤثر باشه، نشون میده چقدر هنوز ناشناختههای زیادی تو دنیای داروشناسی وجود داره. واقعاً امیدبخشه!
کامران عزیز، دقیقاً همینطوره. یکی از جذابترین جنبههای پژوهشهای علمی همین کشفهای غیرمنتظره است؛ داروهایی که در ابتدا برای هدف خاصی تولید شدهاند، گاهی کاربردهای شگفتانگیزی در زمینههای دیگر پیدا میکنند. آمبروکسول با تأثیرگذاری بر آنزیم GCase و کاهش تخریب سلولهای مغزی، یکی از همین موارد امیدبخش در درمان زوال عقل پارکینسونی محسوب میشود. این یافته گامی مهم در جهت توسعه درمانهای مبتنی بر مکانیزمهای مولکولی است.
آیا این تحقیقات روی آمبروکسول نشون میده که میتونه برای زوال عقل ناشی از آلزایمر هم مفید باشه یا فقط برای پارکینسون کاربرد داره؟
مریم جان، سؤال بسیار دقیقی مطرح کردی. فعلاً این مطالعه متمرکز بر زوال عقل ناشی از پارکینسون (PDD) بوده و نه سایر انواع دمانس مثل آلزایمر. با این حال، چون مکانیسم تأثیر آمبروکسول بر آنزیم GCase میتونه در پاکسازی سلولهای عصبی مؤثر باشه، محققان احتمال میدن که در آینده برای سایر بیماریهای نورودژنراتیو هم مورد بررسی قرار بگیره. فعلاً باید منتظر نتایج گستردهتر مطالعات فازهای بعدی باشیم.
به نظرم لازمه در کنار این داروها، به سبک زندگی و تغذیه بیماران مبتلا به پارکینسون هم توجه بیشتری بشه. دارو فقط یه بخش از درمانه.
پروانه عزیز، نگاهت کاملاً درسته. درمانهای دارویی مثل آمبروکسول زمانی بهترین نتیجه رو دارند که در کنار مراقبتهای تغذیهای، فعالیتهای ذهنی-حرکتی و مشاوره روانشناسی بهکار گرفته بشن. مطالعات زیادی نشون دادن که رژیم غذایی مدیترانهای، تمرینات شناختی و حمایتهای خانواده، روند پیشرفت زوال عقل رو کند میکنن. آمبروکسول میتونه یک بخش از این پازل باشه، نه همهی اون.
پدرم چند ساله با پارکینسون زندگی میکنه و اخیراً نشانههایی از کاهش حافظه هم داره. خوندن این مقاله بهم امید داد، چون فکر میکردیم دیگه راهی نیست برای توقف این روند.
علیرضا عزیز، کاملاً درک میکنیم که این مسیر چقدر سخت و فرساینده است. یافتههای این پژوهش درباره آمبروکسول واقعاً امیدوارکننده هستند، بهخصوص برای بیمارانی که ژن GBA1 رو دارن. البته چون هنوز این دارو در مراحل پژوهشی و خارج از دسترسی عموم هست، پیشنهاد میکنیم با یک متخصص مغز و اعصاب در ارتباط باشید و از نزدیک پیگیر مطالعات بالینی جدید در منطقه خودتون باشید. امید همیشه وجود داره، مخصوصاً با پیشرفت علم.
واقعاً این مقاله از نظر اطلاعرسانی علمی عالی بود. هم زبان سادهای داشت هم دقیق بود. امیدوارم از این مدل مطالب بیشتر منتشر کنید چون واقعاً به آگاهی عمومی کمک میکنه.
سوسن عزیز، از بازخورد گرمت بسیار سپاسگزاریم. هدف ما دقیقاً همینه: پل زدن بین علم و جامعه با زبان قابل فهم و در عین حال مستند. موضوعاتی مثل پارکینسون و زوال عقل، فقط مسائل پزشکی نیستند بلکه دغدغهی خانوادههای زیادی هستند. خوشحالیم که تونستیم تأثیر مثبتی بگذاریم. حتماً در آینده هم مطالب علمی با همین کیفیت ادامه پیدا خواهند کرد.