به گزارش خبرنگار مهر، یاسر وحید درباره سرمایه‌گذاری کشورهای مختلف در تحقیق و توسعه (R&D) گفت: میانگین جهانی در زمینه تحقیق و توسعه معادل ۲.۲ درصد از تولید ناخالص داخلی (GDP) است. کشورهای پیشرو مانند کره جنوبی و ایالات متحده آمریکا درصد بسیار بالایی از تولید ناخالص داخلی خود را صرف تحقیق و توسعه می‌کنند. در حالی که در بین کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی (OIC)، تنها چند کشور مثل مصر بیش از ۱ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را به تحقیق و توسعه اختصاص می‌دهند و اغلب این کشورها کمتر از ۰.۵ درصد از تولید ناخالص داخلی را در تحقیق و توسعه صرف می‌کنند.
وی در مورد تعداد انتشارات کشورهای برتر جهان، گفت: چین با بیش از ۹۰۰ هزار مقاله بیشترین انتشارات را در جهان دارد. این در حالی است که در سال ۲۰۲۴، تعداد کل انتشارات علمی کشورهای عضو OIC کمتر از ۴۰۰ هزار عنوان انتشار بود که تقریباً نصف انتشارات چین است.
این استاد دانشگاه پاکستانی به مقایسه تعداد اختراعات (پتنت‌ها) ثبت شده از جهان اسلام با پتنت‌های ثبت شده در سراسر جهان پرداخت و گفت: تعداد اختراعات ثبت شده از جهان اسلام در مقایسه با پتنت‌های ثبت‌شده در سراسر جهان بسیار کمتر است. کشوری مانند چین سالانه حدود ۱.۸ میلیون پتنت ثبت می‌کند. بر اساس داده‌های سال ۲۰۲۳، ۶۰ هزار پتنت از ۵۷ کشور اسلامی ثبت شده است که این میزان ۴.۸۷ درصد از کل پتنت‌های ثبت شده در سراسر جهان است.
وی اظهار کرد: در میان کشورهای مسلمان، اندونزی با بیش از ۱۰ هزار پتنت دارای بالاترین تعداد پتنت است. در سال ۲۰۲۳، ۲۴ هزار پتنت به کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی اعطا شده است که ۱.۲ درصد از کل پتنت‌های جهانی را تشکیل می‌دهد.
وحید با تاکید بر اینکه تحقیق و توسعه منجر به صادرات با فناوری بالا از کشورها خواهد شد گفت: در سال ۲۰۲۳ کل صادرات با فناوری بالا از کشورهای اسلامی ۱۶۰ میلیارد دلار آمریکا بوده که حدود ۴.۷ درصد از کل صادرات با فناوری بالا در جهان را تشکیل می‌دهد. با وجود اینکه ۵۷ کشور مسلمان وجود دارد، آنها پول بسیار کمی سرمایه‌گذاری می‌کنند. مالزی بالاترین صادرات با فناوری بالا را در جهان اسلام دارد که معادل ۱۲ میلیارد دلار آمریکا است.
وی به درصد تولید ناخالص داخلی صرف شده برای آموزش در کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی (OIC) پرداخت و گفت: در سال ۲۰۲۴، به طور متوسط ۳.۳ درصد از تولید ناخالص داخلی در کشورهای OIC صرف آموزش شده است. برخی از کشورهای جهان اسلام درصد بسیار کمی از تولید ناخالص داخلی خود را صرف آموزش می‌کنند؛ برای مثال، اندونزی ۱.۳ درصد و ایران ۲.۸ درصد از تولید ناخالص داخلی را به آموزش اختصاص می‌دهند.
همچنین این استاد دانشگاه به مقایسه آمار ثبت‌نام در آموزش ابتدایی، دسترسی به آب آشامیدنی سالم، سرویس بهداشتی و برق و همچنین شاخص برابری جنسیتی در کشورهای اسلامی و دنیا پرداخت.
وی درباره سرمایه‌گذاری کشورها در گردشگری گفت: بسیاری از کشورها در حال حاضر تلاش می‌کنند تا شرایط خود را بهبود بخشند تا از طریق گردشگری درآمد خوبی کسب کنند. گردشگری خوب به ایجاد شغل، رونق کسب‌وکارهای محلی، توسعه زیرساخت‌ها و دارایی‌های فرهنگی کمک می‌کند. در کشورهایی مانند تایلند و مالزی، ۱۰ تا ۲۰ درصد از تولید ناخالص داخلی به گردشگری وابسته است. در سال ۲۰۲۳ بالاترین میزان درآمد حاصل از گردشگری در جهان اسلام متعلق به ترکیه با ۵۷.۸۴ میلیارد دلار بوده است. همچنین امارات متحده عربی بیش از ۲۵ میلیارد دلار از گردشگری درآمد داشته و کل درآمد حاصل از گردشگری در جهان اسلام در سال ۲۰۲۳، ۱۸۲ میلیارد دلار آمریکا بوده است.
استاد دانشگاه ملی علوم و فناوری (NUST) پاکستان توصیه‌هایی برای توسعه کشورهای اسلامی پرداخت و گفت: یکی از اقدامات مورد نیاز سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه است؛ زیرا منجر به توسعه محصولات جدید و با کیفیت بالا شده و می‌تواند به افزایش تولید ناخالص داخلی کمک کند. توصیه می‌شود که کشورهای OIC بیش از ۱ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را در تحقیق و توسعه سرمایه‌گذاری کنند.
وی ادامه داد: همچنین افزایش سرمایه‌گذاری در سلامت و بهبود سیستم‌های بهداشت عمومی نیز می‌تواند به کشورهای اسلامی کمک کند. علاوه بر این؛ افزایش سرمایه‌گذاری در آموزش نیز کمک‌کننده است. چرا که نیروی کار ماهر و آگاه ایجاد می‌کند، جوانان را برای مشاغل در علم، فناوری، مهندسی و ریاضیات (STEM) آماده می‌کند، انتقال از اقتصاد مبتنی بر منابع به اقتصاد مبتنی بر دانش را تسهیل می‌کند و فقر و نابرابری را کاهش می‌دهد.