خبرگزاری مهر- مجله مهر: پرونده «یک ایران، هزار مقصد» حالا سراغ سمنان رفته؛ شهری که شاید کمتر به چشم آمده باشه، ولی حالا وقتشه که این مقصد متفاوت رو کشف کنیم. سمنان، شهری که در دل تاریخ و طبیعتش رازهایی برای گفتن داره و داستان‌هایی که کمتر شنیده شده.
یکسری از شهرها رو همه می‌شناسن، حتی اگه هیچ‌وقت نرفته باشن ولی سمنان؟ انگار یه اسم مرموزه! بعضیا حتی فکر می‌کنن یه اسم خیالیه، یه جایی که فقط توی کتاب‌های جغرافیا وجود داره و هیچ‌کس تا حالا اونجا نرفته. خب، بذارید رک بگم: سمنان کاملاً واقعی هستش! و نه فقط واقعی، بلکه یکی از اون شهرهاییه که وقتی کشفش کنی، دلت می‌خواد به بقیه هم ثابت کنی که چی رو از دست دادن.
جایی که گذشته هنوز زنده است
سمنان از اون شهرهایی نیست که تو نگاه اول فریاد بزنه «منو ببین!» ولی اگه یه کم بهش فرصت بدی، یهو می‌بینی که کوچه‌پس‌کوچه‌هاش، بناهای تاریخی‌اش و آدم‌های صمیمی‌اش، دارن تو رو می‌برن به سفری توی دل تاریخ. تو این شهر، آجرهای کهنه هنوز خاطراتشون رو زمزمه می‌کنن و بادِ کویر، داستان‌هایی از مسافرهایی که قرن‌ها پیش از اینجا رد شدن، توی گوشِت می‌خونه.
مسجد جامع سمنان؛ حرف‌های قدیمی، دیوارهای قدیمی‌تر
اولین جایی که باید توی سمنان ببینی، مسجد جامع‌شه. یه مسجد که ساده‌ست، ولی هر کاشی و هر آجرش یه داستان قدیمی رو نگه داشته. اینجا یه جورایی مثل یه کتاب تاریخ بازه، فقط فرقش اینه که به‌جای ورق زدن، باید قدم بزنی و لمسش کنی.
مسجد جامع بسطام؛ به جا مونده از قرن هشتم
بعدش، نوبت بسطامه. مسجد جامع بسطام یکی از اون جاهاییه که انگار یه مهندس سلجوقی زمان رو نگه داشته و گفته: «بیاید این بنا رو ببینید» پیچیدگی‌های این بنا اون‌قدر زیاده که می‌تونی ساعت‌ها توش بگردی و یه چیز جدید کشف کنی، مسجد جامع بسطام جنوب شهر بسطام قرار داره و تو فاصله ۲۰۰ متری آرامگاه بایزید هست.
دروازه ارگ سمنان؛ رد شدن از گذشته به حال
دروازه ارگ سمنان رو که می‌بینی، انگار داری وارد یه فیلم تاریخی می‌شی. یه یادگار از روزگاری که شهرها با دیوارهای بزرگ از خودشون محافظت می‌کردن و هر مسافری که از این دروازه رد می‌شد، داستانی برای گفتن داشت. شاید اگه خوب گوش بدی، هنوز صدای سم اسب‌هایی که روزگاری از اینجا رد شدن رو بشنوی.
شهری که مسیرهای قدیمی‌اش هنوز زنده‌اند
سمنان همیشه یه گذرگاه بوده، یه جایی که مسافرا ازش رد می‌شدن، استراحت می‌کردن و دوباره راهشون رو ادامه می‌دادن. توی همین مسیر، کاروانسراهایی ساخته شدن که هنوزم حس و حال سفرهای قدیمی رو دارن. یکی از خاص‌ترین‌هاش، کاروانسرای قصر بهرامه؛ یه سازه سنگی شگفت‌انگیز که تو مسیر گرمسار به سمنانه و یه جورایی نگهبان قدیمی جاده‌های کویری حساب می‌شه. اگه سمنان رو ببینی و قصر بهرام رو از دست بدی، انگار نیمی از ماجرای این شهر رو جا گذاشتی.
تصور کن یه شب تاریک تو دل کویر، ستاره‌ها آسمون رو پر کردن و بعد از یه سفر طولانی، بالاخره به یه پناهگاه امن می‌رسی. کاروانسرای قصر بهرام همون جاییه که مسافرا قرن‌ها پیش توش استراحت می‌کردن. اینجا فقط یه کاروانسرا نیست، یه نقطه از تاریخ سفره، یه یادگار از جاده‌های قدیمی که بازرگان‌ها و کاروان‌ها توش رفت‌وآمد می‌کردن. ساخته شده از سنگ، متفاوت از همه کاروانسراهای خشتی ایران، اینجا هنوز نفس می‌کشه و منتظره که دوباره کشف بشه.
سمنان رو ببین و نگو همچین شهری وجود نداره!
سمنان یه شهره که باید کشفش کنی، قدم بزنی، توی بازارهاش چرخ بزنی و روی دیوارهای قدیمی‌اش دست بکشی. اینجا فقط یه مقصد نیست، یه تجربه است. پس اگه تا حالا فکر می‌کردی سمنان یه نقطه‌ی گم‌شده روی نقشه‌ست، وقتشه که بری و خودت ببینی: این شهر واقعیه، زنده‌ست و منتظره که داستان خودش رو برات تعریف کنه.
