به گزارش خبرنگار مهر، مجموعه مستند «زنگ امید» با محوریت روایت زندگی دانشآموزان نخبه و موفق کشور، داستانهایی از تلاش، پشتکار و پیروزی نوجوانان ایرانی همزمان با شروع سال تحصیلی جدید و در رویداد نوروز دانش، هر هفته از شنبه تا چهارشنبه، ساعت ۱۸:۳۰ از شبکه یک سیما پخش می شود. به همین بهانه الناز برکاتی فعال رسانه با اشاره به ویژگی های مجموعه مستند «زنگ امید» یادداشتی را به نگارش درآورده و به اهمیت دوره نوجوانی در چنین برنامه هایی پرداخته است.
متن این یادداشت را در زیر می خوانید:
«مجموعه مستند «زنگ امید» بیش از آنکه صرفاً گزارشی از موفقیتهای نوجوانان نخبه باشد، نمایشی است عمیق و چندلایه از پیچیدگیها، چالشها و ظرفیتهای نسل جوان ایران. این پروژه در زمانهای شکل گرفته که نوجوانان، به رغم نقش کلیدیشان در آینده اجتماعی، فرهنگی و علمی کشور، غالباً در رسانهها و ساختارهای رسمی کمتر دیده و شنیده شدهاند؛ یا به شکلی کلیشهای و تکبعدی معرفی شدهاند.
اولین و شاید بنیادیترین نکتهای که «زنگ امید» بر آن تأکید میکند، انسانسازی و بازنمایی نوجوانان به عنوان بازیگران فعال و خودآگاه در روند پیشرفت جامعه است. این مستند با ورود به زیستجهان نوجوانان، تلاش میکند صدای خود آنها را مستقیماً به مخاطب منتقل کند؛ صدایی که از عمق تلاشها، انگیزهها، شکستها و ترسها سرچشمه میگیرد. چنین رویکردی، گامی بلند در مقابله با نادیدهگرفتن نقش نوجوانان و همچنین چالشهای روانشناختی این دوره حساس زندگی است.
از منظر روانشناسی رشد، دوره نوجوانی یکی از بحرانیترین و تعیینکنندهترین مراحل زندگی است؛ زمانی که هویت شکل میگیرد، چشماندازهای آینده ترسیم میشود و تأثیرات محیطی، اجتماعی و فرهنگی به شدت قابل لمس است. مستند «زنگ امید» ضمن نشان دادن مسیرهای موفقیت، واقعیتهای دشوار این دوره را نیز بیپرده بازگو میکند: فشارهای خانوادگی و اجتماعی، محدودیتهای اقتصادی، فقدان زیرساختهای حمایتی و حتی برخوردهای غیرقابل فهم محیط پیرامون با استعدادهای نوجوانان. این رویکرد، امکان همذاتپنداری واقعی و تقویت حس تعلق و امید را برای مخاطب فراهم میآورد.
از سوی دیگر، «زنگ امید» در سطحی کلانتر، بازتابدهنده یک گفتمان نوین اجتماعی است که نوجوانان را نه صرفاً «نسل آینده»، بلکه «نسل امروز» میداند؛ نسلی که هم اکنون در حال شکلدهی به هویت ملی، اقتصادی و فرهنگی ایران است. روایت زندگی نوجوانان از شهرهای کوچک، روستاها و استانهای کمتر شناخته شده، نشاندهنده گسستی است که از مرکزگرایی رایج رسانهای و آموزشی به وجود آمده است؛ گسستی که این مستند میکوشد با تاکید بر ظرفیتهای بومی و استعدادهای واقعی آن را ترمیم کند. این امر به معنای بازتعریف عدالت اجتماعی و آموزشی است؛ فرصتی برای دسترسی برابر به بسترهای پیشرفت و دیده شدن.
مجموعه «زنگ امید» همچنین در قامت یک رسانه تأثیرگذار، به شکلی غیرمستقیم، مسئولیت اجتماعی خود را ایفا میکند؛ مسئولیتی که در جامعهای با چالشهای اقتصادی، سیاسی و فرهنگی عمیق، بیش از پیش اهمیت مییابد. این مستند ضمن برجسته کردن پیشرفتهای علمی و اختراعات نوجوانان، از بیان صادقانه مشکلات و شکستها هم دریغ نمیکند و این امر به «انسانیسازی» موفقیتها و به رسمیت شناختن پیچیدگی مسیر رشد کمک شایانی میکند.
در نهایت، «زنگ امید» نمونهای از یک روایت رسانهای است که فراتر از سرگرمی، به یک پروژه اجتماعی و فرهنگی تبدیل شده است؛ پروژهای که میتواند ساختارهای نگرشی جامعه نسبت به نوجوانان را دگرگون سازد و امید به فردایی بهتر را در دل خانوادهها و جوانان روشن نگه دارد. این مستند، دعوتی است برای بازاندیشی در نسبت میان نسلها، سرمایهگذاری جدیتر بر نیروی انسانی نوجوان و پذیرفتن دشواریها به عنوان بخشی از مسیر تحقق آرزوها.
در جهانی که پیچیدگیها و تغییرات روزافزون، هرگونه تعلل در توجه به نسل جوان را به بحرانی عمیق بدل میکند، «زنگ امید» به ما یادآوری میکند که آینده متعلق به کسانی است که امروز میآموزند، میجنگند و هرگز تسلیم نمیشوند؛ نوجوانانی که چراغ روشن فردای ایران هستند.»