به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، محققان گزارش دادند که شکر، شیرین کننده های مصنوعی آسپارتام، سوکرالوز و گلیسیریزین (ریشه شیرین بیان) همگی به طور قابل توجهی با افزایش خطر بلوغ زودرس، به ویژه در کودکانی که از نظر ژنتیکی مستعد هستند، مرتبط هستند.
علاوه بر این، محققان دریافتند که هرچه کودکان بیشتر از این شیرین‌کننده‌ها مصرف کنند، خطر بلوغ زودرس آنها بیشتر می‌شود.
دکتر «یانگ-چینگ چن»، استاد پزشکی خانواده در بیمارستان وان فانگ دانشگاه پزشکی تایپه در تایوان، در یک بیانیه خبری گفت: «این مطالعه یکی از اولین مطالعاتی است که عادات غذایی مدرن- به ویژه مصرف شیرین‌کننده‌ها- را با عوامل ژنتیکی و رشد بلوغ زودرس در یک گروه بزرگ و واقعی مرتبط می‌کند.»
در تحقیقات قبلی، چن دریافته بود که برخی شیرین‌کننده‌ها می‌توانند به طور مستقیم بر هورمون‌ها و باکتری‌های روده مرتبط با بلوغ زودرس تأثیر بگذارند.
برای مثال، مطالعه قبلی چن نشان داد که شیرین‌کننده مصنوعی آسه‌سولفام پتاسیم (Ace-K) باعث آزاد شدن هورمون‌های مرتبط با بلوغ می‌شود و گلیسیریزین تعادل باکتری‌های روده را تغییر می‌دهد و بر ژن‌های دخیل در بلوغ تأثیر می‌گذارد.
چن گفت: «این نشان می‌دهد که آنچه کودکان می‌خورند و می‌نوشند، به ویژه محصولاتی که حاوی شیرین‌کننده هستند، ممکن است تأثیر شگفت‌انگیز و قدرتمندی بر رشد آنها داشته باشد.»
برای این مطالعه جدید، محققان داده‌های بیش از ۱۴۰۰ نوجوان در تایوان را تجزیه و تحلیل کردند که ۴۸۱ نفر از آنها نوعی بلوغ زودرس را تجربه کردند.
طبق گفته کلینیک کلیولند، بلوغ معمولاً بین ۸ تا ۱۳ سالگی برای دختران و ۹ تا ۱۴ سالگی برای پسران شروع می‌شود.
کلینیک کلیولند می‌گوید، بلوغ زودرس مرکزی زمانی رخ می‌دهد که مغز کودک هورمون آزادکننده گنادوتروپین را خیلی زود آزاد می‌کند و باعث می‌شود اندام تولیدمثل شروع به تولید هورمون‌های جنسی کنند.
کودکانی که بلوغ زودرس دارند ممکن است در ابتدا سریع رشد کنند، اما زودتر از حد معمول متوقف می‌شوند و باعث می‌شوند که آنها بزرگسالانی کوتاه‌تر از حد متوسط باشند. در درازمدت، آنها ممکن است در معرض خطر بیشتر بیماری‌های قلبی، برخی سرطان‌ها و دیابت نوع ۲ باشند.
محققان از پرسشنامه‌ها و نمونه‌های ادرار برای ارزیابی میزان مصرف شیرین‌کننده‌های نوجوانان استفاده کردند و با استفاده از یک پنل از ۱۹ ژن مرتبط با بلوغ زودرس مرکزی، استعداد ژنتیکی آنها را آزمایش کردند.
محققان دریافتند که نه تنها شیرین‌کننده‌های خاصی با بلوغ زودرس مرتبط بودند، بلکه پسران و دختران به انواع مختلف شیرین‌کننده‌ها واکنش نشان دادند.
نتایج نشان می‌دهد که سوکرالوز خطر بلوغ زودرس را در پسران افزایش می‌دهد، در حالی که گلیسیریزین، سوکرالوز و قندهای افزوده خطر را در دختران افزایش می‌دهند.
چن گفت: «این نتایج، تفاوت‌های جنسیتی در نحوه تأثیر شیرین‌کننده‌ها بر پسران و دختران را برجسته می‌کند و لایه مهمی به درک ما از خطرات سلامتی فردی اضافه می‌کند.»