پشت‌پرده واگذاری مجموعه‌های ورزشی | ایران مدلبز

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایسنا، چهارصد و بیست و هفتمین نشست هیات عالی واگذاری دی ماه ۱۴۰۳ برگزار و با پیشنهاد واگذاری مجموعه‌های فرهنگی ورزشی آزادی، انقلاب، ‌شهید شیرودی، ‌کبکانیان، کشوری، اردوگاه تیم‌های ملی امام رضا (ع) رامسر و مجموعه سوارکاری نوروز آباد، موافقت و قرار شد تا نام این مجموعه‌ها وارد فهرست واگذاری‌ها شود؛ با این حال سال گذشته مقرر شد مجموعه فرهنگی ورزشی انقلاب از اولویت واگذاری‌ خارج شود.

از همان ابتدا ابهامات بسیاری در مورد پیشنهاد واگذاری مجموعه‌های بزرگ ورزشی کشور از جمله مجموعه ورزشی آزادی همراه بود و مشخص نشد قرار است چه سازوکاری در مورد واگذاری مجموعه‌های مدنظر قرار گیرد؛ مجموعه‌هایی نظیر مجموعه فرهنگی ورزشی آزادی، مجموعه فرهنگی ورزشی انقلاب، شهید شیرودی، مجموعه سوارکاری نوروزآباد، شهید کبکانیان، شهید کشوری، اردوگاه تیم‌های ملی امام رضا (ع) رامسر، مجموعه سوارکاری نوروزآباد و مجموعه سوارکاری گنبد به عنوان زیرساخت‌های اصلی ورزش کشور و سرمایه ورزش ایران به شمار می‌روند و اینکه اساسا چرا باید چنین مجموعه‌هایی در لیست واگذاری قرار گیرند پرسش اصلی بود که باید از سوی متولیان امر نسبت به آن شفاف سازی می شد چرا که واگذاری آن‌ها مبتلا به مسائل مختلفی است که در صورت نادیده گرفتن آن‌ها ورزش کشور با چالش های متعددی مواجه خواهد شد.

همان زمان بلافاصله وزیر ورزش و جوانان در پاسخ به سوال مبنی بر قرار گرفتن مجموعه‌های بزرگ ورزشی کشور از جمله آزادی، شیرودی، کشوری و… در فهرست واگذاری بر اساس اعلام هیات واگذاری، تصریح کرد: مصوبه دولت است که چهار مجموعه آزادی، انقلاب، شیرودی و کشوری جزو دارایی‌های وزارت ورزش و جوانان است و این تصمیم مجموعه خصوصی‌سازی، خلاف قانون است.

نکات مهم و مختلفی پس از چالش ایجاد شده در مورد واگذاری مجموعه‌های کلان ورزشی مطرح شد؛ اینکه نحوه تعیین قیمت مجموعه‌های کلان و بزرگ ورزشی چگونه است؟ با چه متر و معیاری می‌توان مجموعه‌های کلان ورزشی کشور که هزاران هکتار هستند و علاوه بر این برخی از آن ها به عنوان سرمایه و نماد ملی به شمار می‌روند را می‌توان قیمت گذاری کرد؟ اینکه آیا پس از واگذاری این مجموعه‌ها امکان تغییر کاربری وجود دارد؟

این موارد مهم‌ترین پرسش و دغدغه ورزش کشور است و اگر امکان تغییر کاربری این اماکن وجود نداشته باشد چه توجیه اقتصادی برای تحویل گیرنده این مجموعه‌ها وجود دارد؟ کدام عقل سلیمی حکم می‌کند در راستای در اختیار گرفتن مجموعه چند هزار هکتاری ورزشی اقدام کرد و شاهد توجیه اقتصادی و بازگشت سرمایه نبود؟ همچنین چگونه می‌توان این اطمینان را به ورزش کشور داد که پس از چند سال، کاربری مجموعه‌های ورزشی کشور تغییر نکند و شاهد پدیده تجاری‌سازی مجموعه‌های ورزشی کشور نباشیم؟   

همچنین نکته مهم دیگر در مورد هزینه و قیمت تمام شده ورزش کردن برای مردم است؛   در صورتی که مجموعه های کلان ورزشی کشور که عموما در اختیار شرکت توسعه و نوسازی اماکن ورزشی است و به عنوان زیرمجموعه وزارت ورزش و جوانان فعالیت می کند، واگذار شود چگونه می توان اطمینان داد که ورزش کردن در کشور بیش از پیش گران نشود؟ همان اتفاقی که امروزه به طور مثال در مورد مجموعه‌ای نظیر انقلاب رخ داده و بسیاری از مردم به دلیل گرانی، امکان تردد در این مجموعه را حتی برای استفاده از فعالیتی نظیر پیاده‌روی ندارند!

انتشار آگهی چالش برانگیز سازمان خصوصی سازی

از خبر پر سر و صدای واگذاری مجموعه‌های کلان ورزشی کشور حدود ۹ ماه می‌گذرد و مجددا این روزها این مقوله پرچالش مدنظر قرار گرفته و ۱۸ مهرماه سال جاری بود که سازمان خصوصی سازی آگهی عمومی فروش مجموعه ورزشی تنیس استقلال به عنوان مرکز ملی تنیس ایران را منتشر کرد.

تاکید دوباره وزیر ورزش بر ممنوعیت واگذاری

این پایان کار نبود و پس از آن وزیر ورزش و جوانان تاکید کرد که دولت اجازه فروش مجموعه تنیس استقلال را نمی دهد.

وزیر ورزش درباره اقدام سازمان خصوصی سازی در انتشار آگهی فروش این مجموعه که با واکنش های زیادی همراه بود، خاطرنشان کرد: چنین چیزی امکان ندارد چون اینجا کمپ تیم ملی تنیس است و قبلا هم به دوستان گفتیم اینجا در حال بهره برداری است و دولت اجازه چنین کاری را نخواهد داد.

جالب آنکه دو هفته پیش از انتشار آگهی سازمان خصوصی‌سازی، با حضور سیدمناف هاشمی، معاون توسعه منابع و مدیریت وزارت ورزش و جوانان، سید احسان قاضی‌زاده هاشمی، نماینده مجلس شورای اسلامی و سید محمدعلی ثابت‌قدم مدیرعامل شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی، ‌ مرکز ملی تنیس ایران به نام شهید ورزشکار جنگ تحمیلی ۱۲ روزه نام‌گذاری شد و بخش‌های مختلف آن از جمله مرکز پزشکی، کمپ تیم‌های ملی فدراسیون تنیس، مرکز آموزش و خوابگاه ملی‌پوشان نیز افتتاح شد اما ۱۸ مهر سازمان خصوصی سازی، برای فروش این مجموعه اقدام کرد.

جوابیه سازمان خصوصی سازی

پس از آن نیز، سازمان خصوصی‌سازی درباره نحوه قیمت‌گذاری و عرضه مجموعه ورزشی تنیس استقلال تهران جوابیه‌ای را صادر و اعلام کرد: شرکت توسعه و ­نگهداری­ اماکن ورزشی کشور (وابسته به وزارت ورزش و جوانان) از سال ۱۳۸۸ و به موجب آیین­‌نامه تشخیص، انطباق و طبقه‌بندی فعالیت‌ها و بنگاه‌­های اقتصادی با هریک از سه گروه اقتصادی مصرح در ماده (۲) قانون اجرای سیاست‌­های کلی اصل ۴۴ مصوب هیأت وزیران با کلیه بنگاه‌­ها و دارایی­‌های زیرمجموعه از جمله «مجموعه ورزشی ­تنیس استقلال تهران» در فهرست گروه (۱) موارد مشمول واگذاری قرار گرفته و با تصمیم هیأت واگذاری از سال ۱۳۹۵ تاکنون «مجموعه ورزشی ­تنیس استقلال تهران» همواره در فهرست موارد مشمول واگذاری قرار داشته است.

بر این اساس و با توجه به الزامات قانونی و پیگیری مستمر دستگاه‌­های نظارتی مبنی بر لزوم اقدام سازمان خصوصی­‌سازی در اجرای قانون مذکور، این سازمان­ به عنوان مجری تصمیمات هیأت واگذاری با همکاری مسئولین وزارت ورزش و جوانان، ارزش‌گذاری آن مجموعه را از سال ۱۴۰۳ در دستور کار خود قرار داده است.

اما نکته جالب توجه در مورد جوابیه سازمان خصوصی‌سازی این بود که وزارت ورزش و جوانان (شرکت توسعه و ­نگهداری­ اماکن ورزشی کشور) طی نامه مورخ ۱۳۹۵/۰۶/۰۱ نسبت به معرفی مجموعه ورزشی یاد شده برای قرار گرفتن در فهرست موارد مشمول واگذاری اقدام کرده است و ارزش‌­گذاری مجموعه موصوف بر اساس مستندات و اطلاعات ارائه شده از سوی مسئولین وزارت ذیربط و با بهره­‌گیری از ۹ نفر از کارشناسان رسمی دادگستری در رشته­‌های (راه و ساختمان، برق، لوازم خانگی و اداری، برند و آب) انجام شده و گزارش ارزش­‌گذاری در تاریخ ۱۴۰۴/۰۵/۱۳ جهت اظهار نظر به شرکت توسعه و ­نگهداری اماکن ورزشی­‌کشور ارسال شده و همچنین نظرات شرکت توسعه و ­نگهداری اماکن ورزشی‌­کشور در خصوص ارزش‌­گذاری در نامه مورخ ۱۴۰۴/۰۵/۲۵ واصل شد.

در ادامه این جوابیه آمده است: قیمت پایه مجموعه یاد شده جهت واگذاری از طریق مزایده در جلسه هیأت واگذاری مطرح و به مبلغ ۱۳.۳۲۲.۷۹۶.۵۳۴.۵۷۳ ریال به تصویب رسید.

سازمان خصوصی همچنین اعلام کرد: عرصه «مجموعه ورزشی تنیس استقلال­ تهران» متعلق به آستان قدس رضوی و اعیان آن متعلق به شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی­ کشور است و آن شرکت بابت اجور معوقه مبلغ ۴۵۴.۸۰۸.۲۶۵.۴۲۷ ریال بدهکار است.  

این سازمان همچنین مدعی شده است: شرکت توسعه و­ نگهداری اماکن ورزشی­ کشور مجموعه تنیس استقلال را به مدت ۳ سال به صورت اجاره به فدراسیون تنیس واگذار کرده و فدراسیون تنیس نیز بهره‌­برداری را به بخش خصوصی (تنیس آپت) واگذار کرده و این مجموعه قبلا به صورت غیرقانونی و بدون اخذ مجوز از سازمان خصوصی­‌سازی از طریق انتقال مدیریت به بخش خصوصی انجام شده است. به منظور صیانت از توسعه ورزش در کشور تغییر کاربری بدون اخذ مجوز از وزارت ورزش و جوانان در شرایط عرضه ممنوع شده است.

شنیده‌ها…

همه موارد مطرح شده را کنار بگذاریم اما شنیده می‌شود مجموعه ورزشی تنیس استقلال در مجموع عرصه و عیان متری حدود ۶۲ میلیون تومان قیمت گذاری شده است که برای مجموعه ای در میرداماد تهران این رقم خنده دار به نظر می رسد.

همچنین شنیده می‌شود از سوی سازمان خصوصی‌سازی به منظور متراژ مجموعه ورزشی انقلاب، اقدام شده، آن‌هم در حالی که ساختمان شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی در مجموعه فرهنگی ورزشی انقلاب قرار دارد.

کلام پایانی…

سازمان خصوصی‌سازی دست بردار نیست و وزیر ورزش و جوانان نیز قصد ندارد کوتاه بیاید چرا که واگذاری این مجموعه‌های بزرگ و ارزشمند برای ورزش کشور مثابه چوب حراج زدن به آن‌ها و آلاخون والاخون شدن بدنه ورزش کشور بیش از پیش است آن‌هم در شرایطی که حتی داشتن یک ورزشگاه خوب و یک زمین چمن مناسب به یک آرزوی دست نیافتنی تبدیل شده است.

باید منتظر ماند و دید در این دوئل دو سویه سازمان خصوصی‌سازی و وزارت ورزش و جوانان، زور کدام یک بر دیگری می‌چربد و در نهایت چه سرنوشتی در انتظار مجموعه‌های بزرگ ورزشی کشور است.