به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، محققان گزارش دادند که چربی شکمی با تغییراتی در ساختار قلب مرتبط است که میتواند در نارسایی قلبی نقش داشته باشد.
دکتر «جنیفر ارلی»، محقق ارشد و رزیدنت رادیولوژی در مرکز پزشکی دانشگاه هامبورگ-اپندورف در آلمان، در یک بیانیه خبری گفت: «چاقی شکمی، نسبت بالای کمر به باسن، بیشتر از شاخص توده بدنی بالا با الگوهای نگرانکننده قلبی مرتبط است.»
به نظر میرسد شکم بزرگ در تغییراتی نقش دارد که در آن عضله قلب ضخیم میشود اما اندازه کلی قلب افزایش نمییابد و منجر به حجم قلب کوچکتر میشود.
در واقع، حفرههای داخلی کوچکتر میشوند، بنابراین قلب خون کمتری را در خود نگه میدارد و پمپ میکند. این الگو توانایی قلب برای استراحت مناسب را مختل میکند که در نهایت میتواند منجر به نارسایی قلبی شود.
برای مطالعه جدید، محققان تصاویر MRI بیش از ۲۲۰۰ بزرگسال ۴۶ تا ۷۸ ساله بدون بیماری قلبی را تجزیه و تحلیل کردند. آنها این تصاویر را با BMI و نسبت کمر به باسن شرکتکنندگان مقایسه کردند.
نتایج نشان داد که میزان بالای چربی شکم با ضخیم شدن عضله قلب و کوچکتر شدن حفرههای قلب مرتبط است. این تغییرات در بین مردان، به ویژه در بطن راست آنها- حفرهای که خون را از قلب به ریهها پمپاژ میکند- بارزتر بود.
ارلی گفت: «این عارضه میتواند به این دلیل باشد که مردان زودتر از زنان به شکم بزرگ دچار میشوند، یا به این دلیل که زنان هورمون زنانه استروژن، نوعی محافظت از سلامت قلب دریافت میکنند.»
وی افزود: «تفاوتهای جنسیتی نشان میدهد که بیماران مرد ممکن است در برابر اثرات ساختاری چاقی بر قلب آسیبپذیرتر باشند، یافتهای که در مطالعات قبلی به طور گسترده گزارش نشده است.»
ارلی گفت: «به جای تمرکز بر کاهش وزن کلی، بزرگسالان میانسال باید بر جلوگیری از تجمع چربی شکمی از طریق ورزش منظم، رژیم غذایی متعادل و در صورت لزوم مداخله پزشکی به موقع تمرکز کنند.»