آرامش‌یابی از تلاوت، تا ایستادگی در برابر فقدان همسر با استعانت از قرآن | ایران مدلبز

در گوشه‌ای از پردیس دانشگاه علوم پزشکی مشهد، خانم معصومه دانایی، دانشجوی رشته پزشکی، داستانی متفاوت از مسیر علمی و معنوی خود را روایت می‌کند؛ داستانی که از دوران نوجوانی آغاز شده و تا امروز، با قرآن گره خورده است. بانو دانایی، ورودی سال ۱۳۷۷ رشته پزشکی، پس از سه سال تحصیل و به‌دلیل ازدواج و مادر شدن، مسیر علمی خود را موقتاً ترک می کند تا اولویت را به تربیت فرزندان بدهد. اما عشق به تحصیل و خدمت در عرصه پزشکی در وجودش زنده مانده و پس از بیش از دو دهه، در سال ۱۴۰۲ بار دیگر به دانشگاه باز می گردد تا همان مسیر را ادامه دهد.

آغاز انس قرآنی از نوجوانی

معصومه دانایی از ۱۵–۱۶ سالگی وارد فضای قرآنی شد. نخستین قدم‌ها با قرائت قرآن آغاز شد و سپس با حضور در کلاس‌های ترجمه و مفاهیم، دنیای تازه‌ای برای او گشوده شد. مدتی به حفظ قرآن پرداخت و توانست چهار جزء را حفظ کند، اما علاقه بیشترش همچنان بر قرائت ماند. او می‌گوید: ” حتی وقتی فرصتی برای خواندن پیدا نمی‌کنم، شنیدن تلاوت قرآن را در برنامه روزانه دارم. طبق توصیه مقام معظم رهبری، تلاش می‌کنم روزانه ۵۰ آیه یا دست‌کم یک یا دو صفحه قرآن قرائت کنم”.

زندگی خانوادگی و تربیت قرآنی

دانایی مادر چهار فرزند است؛ از دبستان تا دانشگاه. به گفته خودش، قرآن در خانه آنها همیشه جاری بوده؛ از دوران بارداری که ختم قرآن و مطالعه دعاهای صحیفه سجادیه را انجام می‌داد، تا روزهای امروز که فرزندانش به طور طبیعی با آیات الهی انس گرفته‌اند.

او با لبخند می‌گوید پسرش، دانشجوی کارشناسی ارشد، خاطره دوران کودکی‌اش را با شنیدن سوره یاسین از مادر در صبح‌های کودکی به یاد دارد؛ یا دخترش که در مسیر طولانی مدرسه، ترجمه دعاهای مکارم‌الاخلاق و سوره‌های قرآن را می‌خواند.

حضور در مسابقات و کسب رتبه‌های ملی

مسابقات قرآنی بخش مهمی از مسیر او بوده است. از سال‌های دانش‌آموزی تا امروز، او بارها رتبه‌های برتر کشوری را در رشته‌های قرائت، تحقیق و ترتیل کسب کرده:

• رتبه اول کشوری مسابقات دانش‌آموزی ۱۳۷۶
• رتبه دوم کشوری مسابقات علوم پزشکی۱۳۷۷
• رتبه سوم کشوری مسابقات جهاد دانشگاهی
• رتبه اول دانشجویی شاهد
• رتبه دوم کشوری رشته قرائت دانشگاه علوم پزشکی۱۴۰۲

با وجود این افتخارات، او هنوز آرزو دارد در رشته حفظ قرآن با حداقل ده جزء شرکت کند و معتقد است این مسیر، علاوه بر هنر تلاوت، بار معرفتی و اخلاقی عمیقی دارد.

انس با نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه

بانو دانایی هر هفته در جلسات نهج‌البلاغه شرکت می‌کند، در کنار پزشکان و دوستانی که فارغ‌التحصیل شده‌اند. او می‌گوید مضامین عمیق نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه برایش راهنمای زندگی است و در مشکلات، آرامش را از این کلمات می‌گیرد. حتی برای فرزندانش دعاهای صحیفه را روی وایت‌برد اتاق می‌نویسد تا ناخودآگاه با این معارف خو بگیرند.

قرآن؛ تکیه‌گاه روزهای سخت

چهار سال پیش، دانایی همسر خود را از دست داد. روزهای سخت پس از آن، با تلاوت قرآن گذشت. او می‌گوید:آرامشی که از آیات الهی گرفتم، به من قدرت ایستادگی داد و این را بچه‌ها با چشم خودشان دیدند. این‌ها همه لطف خدا و برکت قرآن بود.

به اعتقاد او، حتی یک آیه قرآن در روز می‌تواند زندگی انسان را متحول کند:

قرآن را به زندگی بیاورید؛ آن‌وقت می‌بینید چطور آرامش، نشاط و برکت، جای نگرانی و سختی را می‌گیرد.

ترجمه؛ پلی به سوی فهم برای نسل جدید

یکی از نکات برجسته در تجربه دانایی، اهمیت ترجمه قرآن است. او معتقد است در دوره‌های مترجمی پیشرفته‌ای که گذرانده، فهم مفاهیم، عمق تلاوت را افزایش داده است. این درک امروز، به ابزاری حیاتی برای تربیت فرزندان تبدیل شده است:

فرزندان دانایی، از دوره‌های ابتدایی تا دانشگاه، در محیطی شیرین از معارف قرآنی بزرگ شده‌اند. در حالی که در زمان دانش‌آموزی او، دسترسی به قرآن محدودتر بود، امروز آموزش و پرورش با گنجاندن ترجمه در کنار آیات، پلی ارتباطی ایجاد کرده است.

دانایی با شور از تجربیات فرزندانش می‌گوید:

• دختر کلاس چهارمش که شیفته داستان حضرت موسی (ع) است، پس از تماشای فیلم سینمایی، با شوق فراوان به کتاب‌های سیره پیامبران مراجعه کرده است.
• دختر دیگرش در مسیر طولانی مدرسه، به جای غرق شدن در بی‌حوصلگی، ترجمه سوره قصص یا دعای مکارم‌الاخلاق را می‌خواند و آن را در دفترچه خود می‌نوشت.

حتی در مورد حدیث کساء، معلم خوش‌ذوق دختر کلاس ششم با نمایش صوت و زیرنویس ترجمه بر پرده، آن را از یک دعا به یک روایت زنده تبدیل کرده است که این برای فرزندان بسیار جذاب بوده است.

قرآن؛ سنگ صبور در برابر مصیبت

این پیوند عمیق، در سخت‌ترین لحظات زندگی، معنای واقعی خود را نشان داد. دانایی با اشاره به فقدان همسرش در چهار سال پیش، تأکید می‌کند که تلاوت قرآن، سنگ صبور اصلی او در روزهای دشوار بود:با قرآن خواندن آرامش پیدا می‌کردم و مقاومت می‌کردم. بچه‌ها شاهد بودند که چگونه با کلام خدا توانستم ایستادگی کنم. این‌ها همه لطف خداوند بود.

ادب، شکر و تقدیر از اساتید

در پایان گفتگو، خانم دانایی ضمن تأکید بر اینکه احترام به اساتید، نشانه ادب اسلامی است، از زحمات اساتید خود در دوران فعالیت‌های قرآنی و همچنین در آمادگی برای مسابقات دانشگاهی قدردانی کرد و به ویژه از استاد یاراحمدی به دلیل توانمندی و اخلاق‌مداری‌شان تشکر نمود. او بیان کرد که کسب موفقیت‌های اخیر، از جمله رتبه‌های کشوری در رشته‌های تحقیق و ترتیل، مرهون زحمات این اساتید بوده است.