خبرگزاری مهر – گروه استان‌ها: تأمین امکانات رفاهی، بهداشتی و درمانی مناسب، از ارکان مهم منشور حقوق شهروندی به شمار می‌رود که انتظار می‌رود در همه جوامع شهری و روستایی، عینیت و تحقق یابد. با این حال، ساکنان روستای معدن قلعه‌زری در شهرستان خوسف، با احتساب کارگران معدن با جمعیتی نزدیک به هزار و ۸۰۰ نفر، با فقدان این حق اساسی دست به گریبان هستند.
درمانگاه این روستا، با وجود فاصله دورافتاده و مسافت تقریبی ۱۵۰ کیلومتری، در نبود کامل پزشک، به ساختمانی خالی بدل شده و بر دغدغه‌ها و گلایه‌های مردم منطقه افزوده است. این مشکل زمانی حادتر می‌شود که خطرات ذاتی فعالیت در معدن، ضرورت حضور دائمی یک پزشک را در این منطقه دوچندان می‌کند.
به گفته ساکنان، فقدان پزشک در روستا، چندی پیش به قیمت جان یک کودک تمام شد. وقتی که تب بالا و علائم یک بیماری ویروسی، در غیاب خدمات درمانی فوری، به فوت او انجامید. این حادثه تلخ، به نماد رنج و دشواری مردم این دیار تبدیل شده است.
اگرچه مسئولان چندی پیش قول استقرار پزشک در درمانگاه معدن را داده‌اند، این وعده تاکنون محقق نشده است. اکنون مردم روستا امید بسته‌اند که در هفته جاری، شاهد حضور پزشک و دریافت خدمات درمانی در محل زندگی خود باشند.
سکوت درمانگاه قلعه‌زری
یکی از اهالی روستا در این خصوص بیان کرد: درمانگاه معدن قلعه زری که سال‌هاست به عنوان تنها مرکز درمانی منطقه فعالیت دارد، این روزها دومین ماه متوالی را بدون حضور پزشک سپری می‌کند.
رضایی ادامه داد: در حال حاضر، تنها هفته‌ای دو روز و آن هم در ساعات صبح، تیم سیار درمانی به این مرکز مراجعه می‌کند، اما پس از آن، درمانگاه دوباره در سکوت و بی‌پناهی فرو می‌رود.
وی با بیان اینکه وعده‌های پیشین مبنی بر استقرار پزشک در روزهای ابتدایی ماه نیز تاکنون عملی نشده و مردم منطقه همچنان چشم‌انتظار تحقق این وعده‌ها هستند، گفت: در شرایطی که بیماری‌های ویروسی، تب‌های شبانه کودکان و سرماخوردگی‌ها در فصل پاییز شدت گرفته‌اند، نبود پزشک در درمانگاه، نگرانی‌های جدی برای خانواده‌ها به‌وجود آورده است.
وی با بیان اینکه برخی خانواده‌ها برای درمان تب فرزندان خود، ناچارند مسیر پرخطر ۱۵۰ کیلومتری تا بیمارستان خوسف را طی کنند، افزود: مسیری که می‌تواند با خطرات جدی همراه باشد، به‌ویژه در مواردی که احتمال تشنج یا آسیب مغزی وجود دارد.
حکایت تلخ فوت کودک
یکی دیگر از اهالی روستا در گفت و گو با مهر بیان کرد: مردم منطقه شب‌ها را با اضطراب و نگرانی در کنار فرزندان بیمار خود سپری می‌کنند و امید دارند که درمانگاه معدن بار دیگر فعال شود و خدمات درمانی مستمر ارائه دهد.
محمدی بیان کرد: کارگران و خانواده‌های ساکن در منطقه از مسئولان شهرستانی و استانی در حوزه بهداشت شهرستان درخواست دارند تا هرچه سریع‌تر نسبت به استقرار پزشک مقیم در درمانگاه اقدام کنند.
وی با تاکید بر اینکه سلامت مردم نباید قربانی فاصله، فراموشی یا بی‌توجهی شود، گفت: چندی پیش یک کودک به دلیل تب بالا، اسهال و استفراغ فوت شد.
محمدی خواستار توجه ویژه مسئولان به منطقه شد و افزود: در حال حاضر پزشک دائم مستقر نیست و در صورت بروز هر گونه مشکل، باید خودمان مسیر طولانی را طی کرده تا در خوسف یا بیرجند درمان شویم.
پزشک دائم در روستا مستقر شود
رئیس شورای اسلامی قلعه‌زری در گفت و گو با مهر با بیان اینکه از حدود دو ماه گذشته پزشک مستقر در روستا نداریم، افزود: تیم سیار هفته‌ای دو روز ساعت ۸ تا ۱۲ می‌آیند که عملاً تأثیر چندانی ندارد.
جعفر پرویزی با بیان اینکه این روستا محیطی کارگری بوده و خطرات معدن وجود دارد، گفت: در صورت بروز مشکل یا باید آمبولانس مریض را ببرد و یا خود مسیر ۱۶۵ کیلومتری را طی کند.
وی با اشاره به جمعیت بالای کارگران معدن در روستا بیان کرد: بنا به آمار مرکز بهداشت، این روستا دارای ۴۵۰ خانوار است که با احتساب کارگران به هزار و ۸۰۰ نفر می‌رسند.
پرویزی با اشاره به فوت کودک طی چندی پیش به دلیل تب بالا و اسهال، بیان کرد: داخل معدن آمبولانس دارد اما بدیهی است که باید با مجوز پزشک حرکت کند.
وی خواستار استقرار دائم پزشک در درمانگاه معدن شد و گفت: برای اول آبان قول استقرار پزشک داده شده که هنوز به نتیجه نرسیده است.
قول فرماندار برای استقرار پزشک
فرماندار خوسف هم در گفتگو با مهر با بیان اینکه روستای قلعه زری درمانگاه دارد اما از چندی پیش پزشک مستقر ندارد، گفت: با توجه به شرایط مسیر روستا، پزشکی اعلام آمادگی نمی‌کند و پیگیری‌های زیادی انجام شده است.
مسعود قلی‌زاده با بیان اینکه در حال حاضر تیم سیار هفته‌ای دو مرتبه در روستا خدمات درمانی ارائه می‌دهند، گفت: یک پزشک عمومی اعلام آمادگی کرده و امید است تا پایان هفته جاری پزشک دائم مستقر شود.
در حالی‌که دو ماه از خالی‌ماندن صندلی پزشک در درمانگاه قلعه‌زری می‌گذرد، امید مردم این منطقه به تحقق وعده مسئولان هنوز زنده است. آنان هر روز چشم‌انتظار آمدن پزشکی هستند که بتواند مرهمی بر دردهایشان باشد و امنیت جانی خانواده‌ها را تضمین کند.