افتخار چهار دهه خدمت به مردم | ایران مدلبز

به تن کردم ردای عشق و سرود مهربانی را، به پا کردم بنایی از عطوفت و هم‌زبانی را. طوافی از جنس انسان و حس رنجوری، ز دانش بهره‌ها بردم که جویای رهایی‌ام. خدا را دیدن و در رنج معنا یافتن، و غرق صبوری‌ها شدن با چشمانی پر از بی‌خوابی و شب‌زنده‌داری‌ها. مهارت‌ها و حمایت‌ها را با دستانی پر از احساس آموختم، از خود گذشتم و پلی از رحمت ساختم. پرستارم؛ معجونی از علم و عاشقی‌ام، و دلم آن‌گاه شاد است که بزدایم آلام انسان‌ها را. الا یا ایهاالساقی، خودت قولی به من دادی، که روز حشر، پر از انوار و شادی‌ها خواهم شد.

پیام تبریک روز پرستار

با سلام و احترام خدمت همه همکاران پرستار سراسر کشور؛ میلاد باسعادت بانوی ایثار، استواری و مقاومت، حضرت زینب(س)، و روز پرستار را به همه همکاران ارجمند تبریک و تهنیت عرض می‌کنم.

زندگی و مسیر حرفه‌ای

من، دکتر اصغر دالوندی، فارغ‌التحصیل دکترای تخصصی سلامت سالمندی از دانشگاه کارولینسکای سوئد هستم. تحصیلاتم را از مدرسه عالی زینب با دوره یک‌ساله بهیاری توان‌بخشی آغاز کردم و سپس به استخدام سازمان بهزیستی درآمدم. دوره کاردانی را در مدرسه قلب شهید رجایی (زیرمجموعه دانشگاه علوم پزشکی ایران) و کارشناسی را در دانشکده پرستاری دانشگاه شهید بهشتی گذراندم. مقطع کارشناسی ارشد را نیز در رشته پرستاری سلامت جامعه در دانشگاه علوم توان‌بخشی به پایان رساندم.

سابقه کاری‌ام از سال ۱۳۶۳، پس از فارغ‌التحصیلی از مدرسه عالی زینب، در مرکز معلولین ذهنی استان لرستان ـ خرم‌آباد آغاز شد. در آن مرکز، مسئول پرستاری و معاون مجموعه بودم. با ادامه تحصیل به تهران آمدم و هم‌زمان با تحصیل، در مراکز نگهداری معتادان در شورآباد تهران فعالیت داشتم. پس از مدتی، در بیمارستان مدائن تهران به‌صورت شیفت شبانه مشغول شدم و سپس به‌عنوان رئیس شورای اسلامی کار بیمارستان، در زمینه دفاع از حقوق پرستاران و آشنایی با تشکیلات کارگری فعالیت کردم.

از سال ۱۳۷۱ به مرکز معلولین ذهنی حضرت علی‌اکبر منتقل شدم و به‌عنوان مترون، سرپرست پرستاری و معاون مجموعه خدمت کردم. پس از تبدیل آن مرکز به دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌بخشی (اکنون دانشگاه توان‌بخشی و سلامت اجتماعی)، در روند توسعه رشته‌ها و ساختار فیزیکی دانشگاه مشارکت داشتم. از سال ۱۳۷۸ معاون مدیر آموزش و در سال ۱۳۸۰ مدیرکل دانشگاه شدم و در ایجاد رشته‌های پرستاری، از جمله پرستاری توان‌بخشی و پرستاری سالمندی نقش مؤثری داشتم. این همکاری تا سال ۱۳۹۶ ادامه داشت و پس از آن بنا به شرایط شخصی بازنشسته شدم.

خاطرات ماندگار پرستاری

یکی از خاطراتم مربوط به کودکی با معلولیت ذهنی است که پس از زایمان، در بیمارستان بی‌سرپرست مانده بود. به‌دلیل نداشتن سرپناه، پذیرش او دشوار بود، اما با همیاری همکاران، محلی را آماده کردیم و او را منتقل نمودیم. کودک به‌دلیل عفونت شدید و زخم‌های گسترده در وضعیت بحرانی بود. شخصاً به همراه یکی از مادریاران، او را شست‌وشو دادم، زخم‌ها را دبرید و پانسمان کردم و آنتی‌بیوتیک تجویز شد. پس از چند ساعت چشمان درشتش را باز کرد، اما متأسفانه پس از دو روز از دنیا رفت. آن چهره معصوم هنوز در خاطرم زنده است.

خاطره دیگرم از دوران خدمت در مرکز معتادین است. روزی یکی از بیماران دچار ایست قلبی شد و من به‌مدت سه ساعت عملیات CPR انجام دادم. سرانجام بیمار به زندگی بازگشت، اما بر اثر فشار و خستگی شدید، خودم چند روز در بیمارستان بستری شدم. پزشکان گفتند کلیه‌هایم به‌شدت آسیب دیده بود، اما لطف خدا شامل حالم شد.

همچنین خاطره‌ای از دفاع از حقوق بیمار دارم. بیماری پس از عمل رینوپلاستی تهوع داشت. پزشک معالج تلفنی اصرار داشت به او مایعات بدهم، اما با توجه به شرایط خطرناک بیمار، امتناع کردم. پزشک با عصبانیت آمد، اما پس از مشاهده وضعیت بیمار، به درستی تصمیم من پی برد و عذرخواهی کرد.

مسئولیت‌های صنفی و علمی

در دوره چهارم (۱۳۹۴ تا ۱۳۹۸) عضو شورای‌عالی و در سال‌های ۱۳۹۷ تا ۱۳۹۸ رئیس‌کل سازمان نظام پرستاری کشور بودم. از جمله اقدامات آن دوره، جلوگیری از اجرای دو دوره آموزشی غیرمرتبط با پرستاری بود که می‌توانست جایگاه حرفه را تضعیف کند. همچنین با همکاری شورای‌عالی، توانستیم دوره‌های پرستاری بیمارستانی را به نفع دانشکده‌های رسمی پرستاری در سراسر کشور سامان‌دهی کنیم.

در حوزه علمی، تألیف چندین کتاب و بیش از ۱۵۰ مقاله دارم (بیش از ۱۰۰ مقاله بین‌المللی و حدود ۶۰ مقاله داخلی). همچنین طراح برخی دوره‌های تخصصی از جمله دوره پرستاری در منزل هستم که با تصویب وزارت بهداشت، به‌صورت سه‌ماهه برگزار می‌شود. برای دانشگاه علمی‌ـ‌کاربردی نیز دو پودمان آموزشی طراحی کردم:

هنر در سالمندی

آشپزی در سالمندی

در کنار این فعالیت‌ها، در برگزاری سمینارها و کنفرانس‌های علمی متعددی نیز مشارکت داشته‌ام.