پرستاری؛ انتخابی فراتر از یک شغل، تجلی عمیق‌ترین شکل خدمت انسانی | ایران مدلبز

ملیحه رنجبر سالانقوچ، سرپرستار بخش آموزش دو زنان در مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی روان‌پزشکی ابن‌سینا و دکتر حجازی، از تجربه‌ها، باورها و ارزش‌های حرفه پرستاری سخن گفت. او که با ۱۷ سال سابقه خدمت و عنوان پرستار نمونه استانی سال ۱۴۰۲ شناخته می‌شود، تأکید کرد:انتخاب پرستاری برای من، انتخاب یک شغل نبود، بلکه انتخاب عمیق‌ترین شکل خدمت انسانی در حیاتی‌ترین لحظات زندگی انسان‌ها بود.

پرستار؛ تجلی کرامت انسانی در بستر مراقبت

رنجبر با بیان اینکه پرستار تنها فردی است که در تمام ساعات شبانه‌روز کنار بیمار حضور دارد، افزود:این حضور مداوم، فرصتی است برای تسکین درد درونی بیماران، فراتر از مدیریت درد فیزیکی. پرستار با گوش‌دادن و همدلی، اضطراب را می‌کاهد و کرامت انسانی را در آسیب‌پذیرترین لحظات حفظ می‌کند.

او ادامه داد: دانش پرستاری در سال‌های اخیر رشد چشمگیری داشته و همین امر، انگیزه ادامه مسیر حرفه‌ای را در من تقویت کرده است. نقش ما نه‌تنها در درمان، بلکه در پیشگیری و آموزش سلامت خانواده‌ها نیز بسیار مؤثر است.

رهایی از سایه بیماری؛ عمیق‌ترین خاطره در قلب پرستاران

این سرپرستار پرتلاش درباره خاطرات خود گفت:از ماندگارترین لحظات پرستاری، زمانی است که شاهد رهایی بیمار از سایه بیماری هستیم. در بیماران روان‌پزشکی، این رهایی اغلب تدریجی و پرچالش است. ما قفل را باز نمی‌کنیم، بلکه کلید را به دست بیمار می‌دهیم تا خودش راه آزادی را بیابد.

وی با اشاره به تجربیات خود در بیش از ۱۲ سال خدمت در بخش روان‌پزشکی افزود: آموخته‌ام که بالاترین سطح مراقبت همیشه در دارو خلاصه نمی‌شود؛ گاهی تنها حضور همدلانه، لمس یک دست و سکوتی محترمانه، بزرگ‌ترین درمان است.

رنجبر در توصیف پرستار ایده‌آل گفت:پرستار واقعی در نگاه و رفتار، مهر و دلسوزی را جاری می‌سازد. او با تسلط علمی، تصمیم‌گیری آگاهانه و پایبندی به اصول اخلاقی، اعتماد و آرامش را به بیماران بازمی‌گرداند. پرستار نسخه‌ای زنده از امید است که حتی در دشوارترین لحظات، جرقه باور به بهبودی را در دل بیماران روشن نگه می‌دارد.

ریشه‌های علاقه به پرستاری؛ ارزش خدمت از کودکی در خانواده

وی درباره انگیزه خود از انتخاب این مسیر گفت:در خانواده‌ای رشد کردم که خدمت به انسان‌ها ارزش والایی داشت. الگوهای زندگی من، پرستاران و معلمانی بودند که مهربانی را معنا می‌کردند. به همین دلیل پرستاری برای من فقط یک حرفه نبود، بلکه ادامه باورها و ارزش‌های خانوادگی‌ام بود.

رنجبر اضافه کرد: این نگرش مثبت باعث شده است که حتی سایر اعضای خانواده و اقوام نیز به انتخاب رشته پرستاری برای فرزندانشان ترغیب شوند.

این پرستار نمونه استانی درباره آینده حرفه خود گفت:آرزو دارم روزی فرا برسد که پرستاری نه صرفاً شغلی برای گذران زندگی، بلکه رسالتی انسانی و علمی شناخته شود؛ جایی که پرستاران با احساس امنیت، احترام و رضایت، نقش واقعی خود را در سلامت جامعه ایفا کنند.

وی همچنین بر ضرورت اجرای کامل تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری تأکید کرد و افزود:اتحاد، همدلی و همبستگی در جامعه پرستاری می‌تواند موتور محرکه‌ای برای احقاق حقوق حرفه‌ای و ارتقای جایگاه این قشر خدوم باشد.

توصیه به نسل جوان: عشق و شفقت، جوهره پرستاری است

رنجبر در توصیه به جوانان گفت:پرستاری علمی برای شفای بدن و هنری برای تسکین روح است. پیش از هر چیز باید عشق به انسان در درون‌تان پرورش یابد. مهارت‌های فنی آموختنی هستند، اما حس مراقبت یک انتخاب قلبی است.

وی افزود: نسل جدید باید بداند که صبر، انعطاف‌پذیری و یادگیری مستمر، کلید موفقیت در این مسیر است. همچنین پرستاران باید به سلامت روان و تعادل زندگی شخصی خود توجه ویژه داشته باشند تا دچار فرسودگی شغلی نشوند.

در پایان، سرپرستار بیمارستان ابن‌سینا تأکید کرد:پرستاری تعهدی ۲۴ ساعته است که احترام ۲۴ ساعته می‌طلبد. حمایت از پرستار، یعنی تضمین کیفیت مراقبت از آسیب‌پذیرترین اعضای جامعه. پرستار توانمند، جامعه‌ای سالم‌تر می‌سازد.وی در پایان از مسئولان دانشگاه علوم پزشکی مشهد و برگزارکنندگان مصاحبه به مناسبت روز پرستار قدردانی کرد.