به گزارش روابط عمومی دانشگاه، متخصص طب فیزیکی و توان‌بخشی دانشگاه، با اشاره به افزایش موارد ابتلا به این آسیب گفت: طبق آمار، حدود ۳۰ درصد افراد بالای ۴۵ سال و ۲۰ درصد افراد بالای ۸۰ سال در طول زندگی خود با مشکل پارگی یا التهاب تاندون شانه مواجه می‌شوند.

دکتر الهه میانه‌ساز، علت‌های شایع بروز این آسیب در سنین میانسالی و سالمندی را بی‌تحرکی، گرد شدن شانه ها به جلو، قوز پشت، دیابت، انجام حرکات نادرست و فشارهای ناگهانی در فعالیت‌های روزمره عنوان کرد و افزود: بلند کردن اجسام سنگین و حرکات غیر اصولی می‌تواند باعث التهاب و پارگی تاندون شود، به‌ویژه در افرادی که کمتر ورزش می‌کنند یا سبک زندگی کم‌تحرکی دارند.

وی، علائم هشداردهنده این آسیب را شامل درد شبانه، محدودیت در حرکت شانه و ضعف در بلند کردن دست دانست و تصریح کرد: نادیده گرفتن این علائم در روزهای ابتدایی ممکن است به پیشرفت آسیب و بروز مشکلات جدی‌تر و آرمان بیماری حتی تا دو سال منجر شود.

دکتر میانه‌ساز، با بیان اینکه ورزش منظم و رعایت اصول ارگونومی در کار و زندگی روزمره نقش مهمی در پیشگیری از این آسیب دارد، اظهار داشت: فعالیت‌های ورزشی کنترل‌شده و اصلاح الگوهای حرکتی می‌تواند به میزان قابل توجهی خطر آسیب به تاندون شانه را کاهش دهد.

مدیر گروه طب فیزیکی دانشگاه در ادامه گفت: در صورت بروز علائم، مراجعه به پزشک در روزهای ابتدایی و شروع علایم بسیار ضروری است. بسیاری از موارد با درمان‌های غیرجراحی مانند فیزیوتراپی، تمرینات ورزشی تخصصی و تزریق‌ داروهای ضدالتهاب بهبود می‌یابند. اما در برخی موارد شدید، انجام جراحی نیز ممکن است مورد نیاز باشد.

وی در پایان با تأکید بر اهمیت آگاهی و اقدام به‌موقع خاطرنشان کرد: توجه به علائم و مراجعه زودهنگام به پزشک، بی حرکت کردن شانه درگیر به مدت چند روز و سپس تمرین درمانی مناسب ، کلید مدیریت مؤثر این آسیب شایع است.