شورای بین المللی پرستاران با انتشار گزارش روز جهانی پرستاری اعلام کرد: بر اساس نظرسنجی از انجمن های پرستاری کشورها ۶۱درصد از پرستاران فشار شغلی متوسط تا شدید را گزارش می‌دهند.

به گزارش روابط عمومی سازمان نظام پرستاری بر اساس گزارش روز جهانی پرستاری علاقه مشکلات حرفه پرستاری، سختی کار و کمبود نیرو باعث شده که علاقه به حرفه پرستاری در بسیاری از کشورها کاهش پیدا کند.

بر اساس این گزارش، کمبود نیرو، شرایط ناایمن در محل کار، دستمزد ناکافی، فرسودگی گسترده شغلی، ترک خدمت و مهاجرت نیروهای ماهر از جمله خطراتی است که حرفه پرستاری را در بسیاری از کشورها تهدید می کند.

این عوامل، همراه با افزایش تقاضا برای خدمات مراقبت‌های بهداشتی ناشی از افزایش جمعیت و افزایش بیماری‌های غیرواگیر، مشکلاتی تمام‌عیار ایجاد کرده‌اند که سیستم‌های بهداشتی را به مرزهای بحران رسانده است.

گزارش شورای بین المللی پرستاران با تاکید بر نقش اقتصادی پرستاران اعلام می کند: پرستاران نه تنها برای ارائه مراقبت‌های بهداشتی ضروری هستند، بلکه به عنوان محرک‌های کلیدی رشد اقتصادی نیز عمل می‌کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که افزایش یکدرصدی در نسبت پرستار با افزایش ۰.۰۲درصدی امید به زندگی مرتبط است. هر سال اضافی امید به زندگی به طور قابل توجهی به رونق اقتصادی ملی کمک می‌کند و معادل ۲.۴درصد افزایش در رشد اقتصادی است.

این گزارش می افزاید: غفلت از سلامت پرستاران عواقب گسترده‌ای دارد. سلامت ضعیف در بین کارکنان نظامهای سلامت تقریباً ۲درصد از کل هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی را تشکیل می‌دهد و منابع ارزشمندی را هدر می‌دهد.خروج هر پرستار می‌تواند سالانه تا ۳۶ هزار و ۹۱۸ دلار هزینه در استخدام، آموزش و از دست دادن بهره‌وری داشته باشد.

ارزشگذاری پایین خدمات پرستاری، حرفه پرستاری را با مخاطرات زیادی رو رو کرده و لزوم سرمایه گذاری در این حوزه کاملا مشخص است. در گزارش ICNآمده است:سرمایه‌گذاری در سلامت و رفاه پرستاران نه تنها یک ضرورت اخلاقی، بلکه یک ضرورت اقتصادی نیز هست. مطالعات به طور مداوم نشان می‌دهند که هر دلار سرمایه‌گذاری شده در سیستم‌های سلامت می‌تواند ۲تا ۴دلار بازگشت سرمایه داشته باشد .

در این گزارش راهکارهایی برای عبور از خطرات مشکلات حوزه پرستاری اشاره شده و بر لزوم اقدام فوری و سرمایه گذاری کشورها در این حوزه تاکید شده است.

متن کامل گزارش شورای بین المللی پرستاری درباره وضعیت پرستاری در سال ۲۰۲۵ را بخوانید:

نیازهای برآورده نشده و مشکلات اذعان نشده

چالش‌های فعلی نیروی کار

نیروی کار پرستاری جهان در میانیک بحران بی‌سابقه قرار دارد، بحرانی که پیامدهای عمیقی برای سیستم‌های بهداشت عمومی، اقتصادها و آینده مراقبت‌های بهداشتی دارد.

پرستاران که حضورشان برای ارائه مراقبت‌های بهداشتی ضروری است، به طور فزاینده‌ای با چالش‌های مهمی روبرو هستند که رفاه آنها را کم می‌کند و توانایی آنها را در ارائه مراقبت‌های با کیفیت تهدید می کند.

کمبود مزمن نیرو، شرایط اری ناامن و دستمزد ناکافی منجر به فرسودگی شغلی گسترده، نرخ بالای ترک خدمت و مهاجرت متخصصان ماهر کمیاب به کشورهایی با محیط‌های کاری کم‌خطرتر شده است.

این عوامل، همراه با افزایش تقاضا برای خدمات مراقبت‌های بهداشتی ناشی از افزایش جمعیت و افزایش بیماری‌های غیرواگیر، مشکلاتی تمام‌عیار ایجاد کرده‌اند که سیستم‌های بهداشتی را به مرزهای بحران رسانده است.

شورای بین‌المللی پرستاران (ICN)با همکاری اعضای انجمن‌های ملی پرستاری، طی چند سال گذشته به طور مداوم با پرستاران که در خط مقدم ارائه خدمات هستند در تماس بوده و مستقیماً از آنها در مورد فشارها و چالش‌های فزاینده در محیط‌های کاری‌شان شنیده است.

برای برجسته‌تر کردن روندهای مؤثر بر نیرویکار پرستاری، ICNدر سال‌های ۲۰۲۴/۲۰۲۵ با همکاری مرکز تحقیقات رزماری برایان،  بر اساس تجربیات زیسته انجمنهای پرستاری ملی در طول سه تا چهار سال گذشته، یک تحقیق انجام داد.

این تحقیق دیدگاهی منحصر به فرد و روشنگرانه ارائه می‌دهد و داده‌هایی از کسانی که مستقیماً تحت تأثیر بحران نیروی کار پرستاری قرار گرفته‌اند، ارائه می کند.

 این گزارش با تمرکز بر روندهای کلیدی اعلام شده توسط افرادی که در این حرفه هستند و روزانه مستقیماً با این چالش‌ها روبرو هستند، ارزش و بینشی بی‌نظیر در مورد وضعیت واقعی پرستاری جهانی به ما می‌دهد.

بحران جهانی نیروی کار سلامت  تهدیدی رو به رشد برای مراقبت‌های سلامتی و اقتصاد

 کمبود پرستار یک مسئله فوری جهانی است و برآوردهای فعلی حاکی از کمبود ۵.۹میلیون پرستار است. موسسه سنجش و ارزیابی سلامت پیش‌بینی می‌کند که برای تأمین نیازهای مراقبت‌های سلامتی جهانی، نظامهای سلامت به ۳۰میلیون پرستار بیشتر نیاز خواهند داشت.

 علیرغم آگاهی از این بحران، بسیاری از کشورها به راه‌حل‌های کوتاه‌مدت مانند استخدام بین‌المللی و واگذاری وظایف به کارکنان کم‌مهارت‌تر متکی هستند که این اقدامات نمی‌توانند علل ریشه‌ای حفظ و استخدام پرستاران را برطرف کنند و در برخی موارد در واقع مشکل را بدتر می‌کنند.

تأثیر شرایط ناپایدار بر حفظ و استخدام پرستاران

 تحقیق سال ۲۰۲۴از ۶۸انجمن ملی پرستاریتصویر واضحی را ترسیم می‌کند:

• افزایش حجم کار:۶۱.۷درصد از انجمن‌های ملی پرستاری از سال ۲۰۲۱تقاضای فزاینده‌ای را برای پرستاران گزارش کرده‌اند.

• ظرفیت محدود برای پاسخگویی به تقاضا:۳۸ درصداز انجمنهای ملی پرستاری گزارش داده‌اند که ظرفیت کشورشان برای تأمین نیازهای فعلی مراقبت‌های بهداشتی کشورشان «ضعیف» یا «بسیار ضعیف» بوده است.

• خروج نیروی کار:۴۸.۴ درصداز انجمن‌های ملی پرستاری افزایش قابل توجهی در ترک این حرفه توسط پرستاران گزارش داده‌اند که کمبود نیروی کار را تشدید می‌کند.

سازمان توسعه و همکاری اقتصادی (OECD)در سال ۲۰۲۴ چالش‌های شدیدی را که نیروی کار پرستاری با آن مواجه است و بحران را تشدید می‌کند را برشمرده است. یافته‌های کلیدی این گزارش عبارتند از:

بحران رضایت شغلی: ۶۱ درصداز پرستاران فشار شغلی متوسط ​​تا شدید را گزارش می‌دهند. دو برابر میانگین در تمام مشاغل. کاهش علاقه: علاقه به حرفه پرستاری در تقریباً نیمی از کشورهای عضوOECD بین سال‌های ۲۰۱۸تا ۲۰۲۲کاهش یافته است.

تهدید فزاینده برای امنیت پرستاران

پرستاران با تهدید فزاینده‌ای برای امنیت خود، به ویژه از خشونت در محل کار، مواجه هستند. طبق نظرسنجی از انجمن‌های ملی پرستاری، بیش از ۸۶ درصداز پرستارانی که به این نظرسنجی پاسخ داده‌اند، گزارش داده‌اند که خشونت از سوی بیماران یا عموم مردم را تجربه کرده‌اند، در حالی که بیش از دو سوم آنها با خشونت از سوی همکاران خود مواجه بوده اند.

 این خشونت، همراه با فرسودگی شغلی و استرس مزمن، به طور قابل توجهی باعث ایجاد مشکل در حفظ پرستاران وکمک به فرهنگ‌های سازمانی نادرست می‌شود.

علیرغم پیامدهای جدی، واکنش‌ها به خشونت در محل کار در سطوح سازمانی، ملی و جهانی همچنان ناکافی است. علاوه بر این، ۶۸.۲ درصداز پاسخ‌دهندگان اظهار داشتند که کشورشان سیاست‌هایی برای جلوگیری از خشونت علیه کارکنان مراقبت‌های بهداشتی دارد. با این حال، یک چهارم از این پاسخ‌دهندگان اثربخشی این سیاست‌ها را «ضعیف» یا «بسیار ضعیف» ارزیابی کردند که نشان‌دهنده شکاف اساسی در حفاظت از نیروی کار پرستاری است.

‌ارزش‌گذاری کم به یک دارایی با ارزش

پرستاران با وجود نقش حیاتی‌شان در مراقبت‌های سلامتی، همچنان کم‌ارزش تلقی می‌شوند. اکثر انجمن‌های ملی پرستاری (۷۲٫۱درصد) از سال ۲۰۲۱ افزایش ناچیز یا عدم افزایش حقوق پرستاران را را گزارش کرده‌اند. با احتساب تورم، بیش از یک سوم (۳۶٫۴درصد) از انجمن‌های ملی پرستاری اظهار داشتند که پرستاران از سال ۲۰۲۱ عملاً کاهش واقعی حقوق را تجربه کرده‌اند. این رکود در جبران خدمات، به ویژه با توجه به افزایش تقاضا برای پرستاران، چالش‌ها در حفظ متخصصان ماهر و جذب استعدادهای جدید به این حرفه را تشدید می‌کند.

راهبردهای فعلی نیروی کار پرستاری ناکافی و نامناسب هستند.

با وجود بحران رو به افزایش، بسیاری از کشورها هنوز برای رسیدگی به چالش‌های نیروی کار پرستاری به راهبردهای کوتاه‌مدت و واکنشی متکی هستند. تقریباً نیمی از انجمن‌های ملی پرستاری مورد بررسی گزارش می‌دهند که کشورهایشان استراتژی‌های ملی نیروی کار را تدوین کرده‌اند.

این برنامه‌های مربوط به نیروی کار عمدتاً بر افزایش عرضه پرستاران جدید، اغلب از طریق تکیه بر مهاجرت، متمرکز هستند. اگر چه این اقدامات ممکن است تسکین موقت ایجاد کند، اما به مسائل اساسی مانند حفظ نیروی کار، پیشرفت شغلی و توانمندسازی پرستاران برای کار در تمام زمینه‌های حرفه‌ای خود، کمکی نمی‌کند. در نتیجه، این تلاش‌ها در ایجاد یک نیروی کار پرستاری پایدار که قادر به برآورده کردن نیازهای مراقبت‌های سلامتی آینده باشد، شکست می‌خورند.

نگران‌کننده‌تر این است که ۶۴.۲درصداز انجمن‌های پرستاری گزارش داده‌اند که نظامهای سلامت کشورشان به دلیل کمبود پرستار، در فراهم کردن محیطی امن برای مراقبت از بیمار در سختی هستند. این امر بر نیاز فوری به راه‌حل‌های جامع و بلندمدت که فراتر از راه‌حل‌های کوتاه‌مدت باشند، تأکید می‌کند. تا زمانی که این مسائل ساختاری به درستی مورد توجه قرار نگیرند، استراتژی‌های فعلی ناکافی خواهند بود.

بازگشت سرمایه ناشی از مراقبت از پرستاران

رسیدگی به بحران پرستاری نیازمند استراتژی‌های بلندمدت و پایداری است که در رفاه پرستاران سرمایه‌گذاری کنند و تأثیر مستقیم آن را بر ارائه خدمات درمانی و بهره‌وری اقتصادی تشخیص دهند. غفلت از سلامت پرستاران منجر به افزایش جابجایی، غیبت و خطاها می‌شود و بار قابل توجهی را بر اقتصاد ملی وارد می‌کند. برعکس، اولویت دادن به رفاه پرستاران، از طریق بهبود کیفیت مراقبت، افزایش ماندگاری نیروی کار و عملکرد اقتصادی قوی‌تر، بازده قابل توجهی را به همراه دارد.

تأثیر مالی منفی غفلت از سلامت پرستاران

غفلت از سلامت پرستاران عواقب گسترده‌ای دارد. سلامت ضعیف در بین کارکنان نظامهای سلامت تقریباً ۲درصد از کل هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی را تشکیل می‌دهد و منابع ارزشمندی را هدر می‌دهد.خروج هر پرستار می‌تواند سالانه تا ۳۶ هزار و ۹۱۸ دلار هزینه در استخدام، آموزش و از دست دادن بهره‌وری داشته باشد.

هزینه اقتصادی گسترده‌تر آسیب به بیمار در طول مراقبت، ۱۳درصداز هزینه‌های بهداشت جهانی را تشکیل می‌دهد که معادل سالانه ۶۰۶ میلیارد دلار است. این هزینه‌ها بر نیاز فوری به رسیدگی به چالش‌های سیستمی که رفاه پرستاران را تضعیف می‌کنند، تأکید می‌کند.

دلیل اقتصادی توجه به رفاه پرستاران

سرمایه‌گذاری در سلامت و رفاه پرستاران نه تنها یک ضرورت اخلاقی، بلکه یک ضرورت اقتصادی نیز هست. مطالعات به طور مداوم نشان می‌دهند که هر دلار سرمایه‌گذاری شده در سیستم‌های سلامت می‌تواند ۲تا ۴دلار بازگشت سرمایه داشته باشد .

 سرمایه گذاریبرای پرستاران در جهت بهبود سلامت و تخصیص منابع به آنها می‌تواند بهره‌وری را تا ۲۰درصدافزایش دهد که مستقیماً به صرفه‌جویی در هزینه‌ها و بهبود ارائه خدمات درمانی منجر می‌شود.

گزارش «محیط‌های کار پررونق ۲۰۲۵» مک‌کینزی تخمین می‌زند که سرمایه‌گذاری در سلامت کارکنان می‌تواند ۱۱.۷تریلیون دلار بازده اقتصادی جهانی را آزاد کند. برای نیروی کار پرستاری، این مقدار به تنهایی می‌تواند به معنای ۱۰۰تا ۳۰۰میلیارد دلار افزایش بهره‌وری باشد. با توجه به اینکه پرستاران ۲.۵درصداز نیروی کار جهانی را تشکیل می‌دهند، پتانسیل آنها برای افزایش بهره‌وری سیستم مراقبت‌های بهداشتی – و به تبع آن، رشد اقتصادی – بسیار زیاد است.

پرستاران به عنوان محرک‌های اقتصادی

 پرستاران نه تنها برای ارائه مراقبت‌های بهداشتی ضروری هستند، بلکه به عنوان محرک‌های کلیدی رشد اقتصادی نیز عمل می‌کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که افزایش یکدرصدی در نسبت پرستار با افزایش ۰.۰۲درصدی امید به زندگی مرتبط است. هر سال اضافی امید به زندگی به طور قابل توجهی به رونق اقتصادی ملی کمک می‌کند و معادل ۲.۴درصد افزایش در رشد اقتصادی است.

کشورهایی که پوشش سلامت همگانی (UHC)رادر اولویت قرار می‌دهند و در نیروی کار پرستاری با حمایت خوب سرمایه‌گذاری می‌کنند، امید به زندگی بالاتر و جمعیت سالم‌تری را شاهد هستند که به طور مستقیم بهره‌وری اقتصادی جوامع آنها را افزایش می‌دهد.

ساختن آینده‌ای سالم‌تر:

راهکارهای جامع برای رفاه پرستاران

راهکارهای بحران نیروی کار پرستاری، واضح، اثبات‌شده و فوری هستند. «دستور کار مراقبت از پرستاران»، که توسطICN معرفی شده است، یک مدل جامع و قابل اجرا است که برای محافظت و ارتقای رفاه پرستاران طراحی شده است. این دستور کار بر هفت حوزه حیاتی تمرکز دارد که اقدامات هماهنگ در آن‌ها می‌تواند محیط‌های کاری مراقبت‌های سلامتی را متحول کرده و از نیروی کار پرستاری محافظت کند.

زمان اقدام فرا رسیده است

نیاز به اقدام، بسیار فوری است. علیرغم شواهد روشن از بحران نیروی کار پرستاری، نظامهای سلامت همچنان در رفاه پرستاران سرمایه‌گذاری کافی نمی‌کنند. این بی‌توجهی نه تنها یک مسئله مراقبت‌های سلامتی است؛ بلکه پایداری سیستم‌های سلامت جهانی و اقتصادها را تهدید می‌کند.

«دستور کار مراقبت از پرستاران» یک چارچوب روشن و قابل اجرا برای رسیدگی به این بحران ارائه می‌دهد.وقت آن رسیده است که فراتر از راه‌حل‌های کوتاه‌مدت بیاندیشیم و استراتژی‌های بلندمدتی را اجرا کنیم که از پرستاران حمایت و آنها را توانمند می‌سازد.

سرمایه‌گذاری روی پرستاران نه تنها از نظر اخلاقی درست است، بلکه یک ضرورت اقتصادی است. شواهد غیرقابل انکار است: زمان اقدام همین الان است. بیایید اطمینان حاصل کنیم که پرستاران حمایت و توانمند می‌شوند تا مراقبت‌های با کیفیت بالا ارائه دهند و آینده‌ای سالم‌تر و مرفه‌تر را برای همه رقم بزنند.