افزونه جلالی را نصب کنید.
- علی نژاد: نظام پرداخت تعرفه پرستاری باید اصلاح شود
- رالی خانوادگی شاهرود در پاسداشت هفته تربیت بدنی
- سلیمی: پایان خوش ماجرای مفقودی ۳۳ کوهنورد در گیلان؛ همه نجات یافتند
- هفته بیمه سلامت با شعار «بیمه سلامت؛ وفاق ملی برای ایرانی سالمتر» برگزار می شود/اعلام روز شمار این هفته
- میزگرد دیپلماسی گردشگری زیارت و سلامت در شمال شرق کشور برگزار شد
- رادیولوژی ایران به یکی از پیشرفتهترین شاخههای پزشکی تبدیل شده است
- نمایش شگفتانگیز امیر علی اکبری: جانسون زمینگیر شد!
- پس از ناهید کیانی؛ آرین سلیمی هم حذف شد
- چین هم ماشه را میچکاند؟
- پیرصالحی: سلامت مردم «خط قرمز» سازمان غذا و دارو است
- ظفرقندی: نقش رادیولوژی فراتر از تشخیص بیماری است
- تصادف زنجیرهای در محور ورامین -قرچک یک کشته و ۱۰ مصدوم بر جای گذاشت
- نجاتیان: پرستاران از اضافه کار اجباری آسیب میبینند
- پاکسازی محور زائران رضوی؛ پلمب واحدهای متخلف زیست محیطی در شاهرود
- توضیح پلیس درباره دلایل عجیب تصادفات فوتی در تهران
- پرسپولیسیها برای پژمان جمشیدی غوغا کردند + عکس
- احمد احمدپور کیست؟ + بیوگرافی و علت فوت
- شهریه دانشگاههای آمریکا چقدر است؟
تاج باید جام قهرمانی را بالا ببرد!
فدراسیون و کمیته انضباطی بعد از یک فصل مماشات و چشمپوشی، دستبهکار شدند و برای خداداد عزیزی سرپرست تراکتور رأی صادر کردند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، بالاخره فدراسیون و کمیته انضباطی بعد از یک فصل مماشات و چشمپوشی، دستبهکار شدند و برای خداداد عزیزی رأی صادر کردند؛ البته نه محرومیت قطعی، بلکه محرومیتی موقت، به سبک همیشگیشان: ژست عدالت بدون هزینه!چرا حالا؟ چون تکلیف قهرمانی تقریباً روشن شده و جام در تبریز است.
وقتی مطمئن شدند جام را به زنوزی تحویل خواهند داد، تازه یادشان افتاد که باید وانمود کنند قانون هم وجود دارد. حالا که دیگر نیازی به ناز کشیدن نیست، یک گوشهای هم خداداد را توبیخ میکنند، تا بقیه خیال کنند این لیگ، هنوز چیزی به نام «انضباط» دارد.
تراکتور در این فصل، نهتنها مصون از قانون بود، بلکه انگار قانون با آنها تعارف داشت. از حاشیههای مالک باشگاه گرفته تا فحاشی تماشاگران و رفتارهای عجیب کادر فنی، همهچیز با چشمپوشی و محافظهکاری گذشت. از بس فدراسیون از «دلخوری آتا زنوزی» میترسید، قانون فیفا را هم به مسخره گرفتند و برای فسخ غیرموجه دروازهبان تراکتور، یک مدل جدید ابداع کردند: محرومیت تعلیقی!اما حالا که خیالشان بابت قهرمانی راحت شده، تازه جرات کردهاند خداداد را – فقط برای حفظ ظاهر – چند صباحی دور کنند.
اینجا عدالت همانقدر واقعیست که امید به تغییر. قانون وقتی معنا دارد که جام در جیب تیمی غیر از تراکتور باشد. تا وقتی زنوزی جام را میبرد، هر چیزی مجاز است؛ بعدش شاید، شاید، قانون دوباره از تبعید برگردد.
حالا که تکلیف قهرمانی تقریباً مشخص شده و جام در ایستگاه تبریز ترمز کرده، کمیته استیناف هم احتمالا کمکم از لاک احتیاط بیرون آمده. زمزمههایی از احتمال محرومیت دروازهبان تراکتور به خاطر فسخ غیرموجه شنیده شود؛ البته با مجوز ویژه آتا و مهر محرمانه “یک جوری اجرا نشود”.
سناریو آشناست: اول حکم، بعد تعلیق، بعد استناد به یک بند آییننامه دستدوز، و نهایتاً بخشش بهموقع. لابد در تعطیلات لیگ،مثلا بهمناسبت روز کارمند و برای تجلیل از خدمات ارزشمند کارمندان و پرسنل فدراسیون در تحقق رؤیای قهرمانی تراکتور. به همین مناسبت یک مراسم کوچک هم ترتیب میدهند؛ با تندیس وفاداری به آتا و لوح افتخار برای ارکان قضایی.
اگر در فوتبال ایران قانون نوشته میشود، انگار فقط برای چکاندن ماشه روی رقباست، نه تیمی که خودِ قانون برایش فدا میشود. تراکتور امسال تنها تیمی بود که حتی محرومیتش هم به شرط قهرمانی صادر میشد. فدراسیون نه ناظر مسابقه بود، نه برگزارکننده؛ بیشتر شبیه یکی از اسپانسرهای پیراهن تیم تبریزی عمل کرد.
در تاریخ لیگ های دنیا، هرگز اینچنین قهرمانی با تخفیف، تعلیق و تساهل رقم نخورده بود. و حالا که دیگر جام در کارتن قرمز با روبان منقوش به تمثال آتا بستهبندی شده، تازه به فکر اجرای عدالت خواهند افتاد احتمالا. عدالت؟ نه، شوخیست. اجرای پروتکلهای نمایشی برای آنکه در تاریخ نماند که قانون، تمام فصل فقط نگاه میکرد.خدا قوت . فدراسیون قهرمان شد.
در لیگی که قانون برای بعضیها تعلیقیست، عجیب نیست اگر جام هم یارانهای باشد. قهرمانی این فصل را نه فقط بازیکنان تراکتور، بلکه مدیران فدراسیون هم دوشادوششان فتح کردند. جامی که در سایهاش، نه بوی عدالت میآید نه رسم رقابت. جامی که بیشتر به بسته معیشتی شبیه است؛ مخصوص یک تیم، با تبصرههای پنهان، با مراقبتهای خاص، با چشمپوشیهای سریالی.
تراکتور امسال فقط یک تیم در لیگ فوتبال نبود؛ تیم ملی فدراسیون بود. هر جا خطا کرد، سکوت شد. هر جا جنجال بهپا شد، تفسیر به مصلحت کردند. در فصلی که برای سایر باشگاهها کوچکترین لغزش جریمه داشت، در تبریز حتی نقض قانون فیفا هم واکنش نداشت. محرومیت دروازهبان؟ بله، البته بهصورت تعلیقی! یعنی هم قانون هست، هم نیست؛ مثل چراغ چشمکزن در چهارراهی بیپلیس.
وقتی باشگاهی میتواند فدراسیون را در سایه بنشاند و برایش نسخه بنویسد، دیگر نباید تعجب کرد که خداداد عزیزی هم بشود فرمانده جبهه جنجال. اصلاً انگار در این فصل، بخشی از هیئت رئیسه در تبریز مستقر بود؛ تصمیمگیریها بوی آتا میداد، نه آییننامه.
حالا که جام تقریباً به مقصد رسیده، تازه ژست عدالت گرفتهاند. خداداد را «فعلاً» محروم کردهاند، که یعنی هنوز هم ملاحظه برقرار است. نه به خاطر تخلف، بلکه برای حفظ ظاهر. قهرمانی در تبریز نهایی شده، حالا میشود اندکی قانونمداری هم خرج کرد.
این قهرمانی، نه افتخار فوتبال ایران، که نشانه بحران آن است؛ جامی در جیب تیمی که هرگز مزاحمتی از قانون ندید. جامی شبیه یک قرارداد حمایتی، با ضمیمههای نامرئی، و امضای مشترک باشگاه و فدراسیون.روز آخر، باید مهدی تاج ، جام را بالای سر ببرد و در کنارش ، ساقدوش هایی از مدیران فدراسیون باشند که تا توانستند توجیه تراشیدند و معلق زدند و تعلیق کردند تا کشاله آتا کش نیاید. مبارک تان باشد. جام را در ویترین دفتر مهدی تاج نگه داری کنید. به نیابت از تراکتور. تاج کمتر از بازیکنان تان ندوید. او آقای گل واقعی لیگ است.
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط روابط عمومی ایران مدلبز منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا و خلاف قوانین جمهوری اسلامی باشد منتشر نخواهد شد.
- لازم به یادآوری است که آی پی شخص نظر دهنده ثبت می شود و کلیه مسئولیت های حقوقی نظرات بر عهده شخص نظر بوده و قابل پیگیری قضایی می باشد که در صورت هر گونه شکایت مسئولیت بر عهده شخص نظر دهنده خواهد بود.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.