به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از وبدا، نیکتا نیک‌بخت، متخصص طب فیزیکی و توان‌بخشی، شانه یخ زده را به عنوان وضعیتی توصیف می‌کند که در آن بافت‌های اطراف شانه انعطاف خود را از دست می‌دهند و دامنه حرکتی شانه به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد.
وی با بیان اینکه این بیماری با کاهش فضا در شانه، همراه با حرکات دردناک و ناتوانی در حرکت دادن شانه در جهات مختلف خود را نشان می‌دهد، گفت: شانه یخ زده معمولاً به‌طور تدریجی آغاز می‌شود؛ در ابتدا، تاندون‌های عضلات شانه دچار التهاب می‌شوند که با گذشت زمان این التهاب افزایش یافته و می‌تواند به فلج شدن کامل عضلات گرداننده شانه منجر شود.
متخصص طب فیزیکی و توان‌بخشی و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان، اظهار کرد: به دلیل از دست رفتن تعادل در عملکرد عضلات، بافت‌ها انعطاف‌پذیری خود را از دست می‌دهند و شانه به اصطلاح (منجمد) می‌شود. تشخیص شانه یخ زده
نیک بخت با تاکید بر اینکه تشخیص اصلی شانه یخ زده معمولاً بر اساس معاینات بالینی انجام می‌شود، تصریح کرد: یکی از ویژگی‌های مهم شانه یخ زده این است که حرکات فعال و غیر فعال شانه هر دو به شدت مختل می‌شوند، یعنی بیمار حتی قادر به تکان دادن دست خود نیست و حتی با کمک پزشک نیز این حرکت انجام‌پذیر نیست و درد زیادی دارد.
وی خاطر نشان کرد: در بسیاری از موارد، تصویربرداری با رادیولوژی ساده کافی است، اما در بررسی‌های دقیق‌تر، مانند ام آر آی (MRI)، ممکن است مشکلات دیگری مانند پارگی تاندون‌ها مشاهده شود.
درمان شانه یخ زده
متخصص طب فیزیکی و توان‌بخشی و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان، تصریح کرد: درمان شانه یخ زده در ابتدا شامل داروهای ضدالتهاب و فیزیوتراپی است.
نیک بخت ادامه داد: در مراحل بعدی، تمرینات تقویتی برای افزایش قدرت عضلات و بهبود دامنه حرکتی انجام می‌شود، این بیماری معمولاً خود محدود است و در بیشتر موارد نیازی به جراحی نیست، مگر اینکه به درمان‌های غیر جراحی پاسخ ندهد یا پارگی کامل تاندون‌های عضلات رخ دهد که در این صورت جراحی ضروری خواهد بود.
وی با بیان اینکه جراحی شانه یخ زده در بیماران مبتلا به بیماری‌های تیروئید و دیابت بیشتر دیده می‌شود، عنوان کرد: درمان آن در این گروه از بیماران ممکن است دشوارتر باشد؛ همچنین، در این افراد روند بهبودی ممکن است طولانی‌تر باشد.